Koma

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Koma
SpesialiteitNeurologie, psigiatrie
Simptomebewusteloosheid
KomplikasiesAanhoudende vegetatiewe toestand, dood
Mediese waarskuwing

'n Koma is 'n diepe toestand van langdurige bewusteloosheid waarin 'n persoon nie wakker kan word nie, nie normaal reageer op pynlike stimuli, lig of geluid nie, 'n normale wakker-slaap siklus het en nie vrywillige aksies begin nie.

Etimologie[wysig | wysig bron]

Die term 'koma' beteken diep slaap, wat reeds in die Hippokratiese korpus en later deur Galen gebruik is.

Tekens en simptome[wysig | wysig bron]

Algemene simptome van 'n persoon in 'n koma-toestand is:

  • Onvermoë om vrywillig die oë oop te maak
  • 'n Onbestaande slaapwakker siklus
  • Gebrek aan reaksie op fisiese (pynlike) of verbale stimuli
  • Depressiewe breinstamreflekse, soos dat pupille nie op lig reageer nie
  • Onreëlmatige asemhaling
  • Tellings tussen 3 en 8 op die Glasgow Coma Scale