Gaan na inhoud

Leptongetal

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

’n Leptongetal (histories ook leptonlading genoem)[1] is in deeltjiefisika ’n kwantumgetal wat behoue bly en die verskil verteenwoordig tussen die getal leptone en die getal antileptone in ’n reaksie van elementêre deeltjies.[2] Dit is dus die getal leptone minus die getal antileptone. Wiskundig kan die leptongetal uitgedruk word as , waar die getal leptone is en die getal antileptone.

Die ses leptone is die elektron, muon en tau asook hul neutrino's: die elektronneutrino, muonneutrino en tauneutrino. Dié ses deeltjies het elkeen ’n antideeltjie, wat ’n teenoorgestelde elektriese lading het.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Gribov, V.; Pontecorvo, B. (20 Januarie 1969). "Neutrino astronomy and lepton charge". Physics Letters B. 28 (7): 493–496. Bibcode:1969PhLB...28..493G. doi:10.1016/0370-2693(69)90525-5. ISSN 0370-2693.
  2. Griffiths, David J. (1987). Introduction to Elementary Particles. Wiley, John & Sons, Inc. ISBN 978-0-471-60386-3. ; Tipler, Paul; Llewellyn, Ralph (2002). Modern Physics (4th ed.). W. H. Freeman. ISBN 978-0-7167-4345-3.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]