Martensitiese vlekvrye staal

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Martensitiese vlekvrye staal bevat tussen 11,5 en 18% chroom en tussen 0,15 en 0,75% koolstof.[1] Hierdie tipe vlekvrye staal is primêr ‘n chroomstaal, maar in teenstelling met die ferritiese groep bevat dit genoeg koolstof om martensiet te vorm na afblussing. Hulle is magneties en het goeie weerstand teen atmosferiese korrosie, asook teen sekere chemikalieë. Tipiese lede van hierdie groep is AISI 410, 416, 420, 431 en die nikkelbevattende 440A.

Die vernaamste gebruike van martensitiese vlekvrye stale sluit in eetgerei, messe, industriële lemme, turbinelemme, pomponderdele, chirurgiese instrumente, vuurwapens, vere, boute en moere en petrochemiese toerusting.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. PA Tornton & VJ Colangelo, Fundamentals of Engineering Materials, Prentice-Hall, 1985