Metastabiele ewewig

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Diagram van 'n sisteem in 'n metastabiele ewewig. Die minimum is diep, maar dit is nie die laagste punt nie.

'n Metastabiele ewewig tree op indien 'n sisteem in 'n toestand is waarin 'n elke verstoring die Gibbs vrye energie sal vergroot, watookal rigting hierdie vertoring plaasvind, hoewel die toestand nie die absoluut laagste Gibbs vrye energie besit nie. Daar is dus 'n ander toestand wat 'n laer Gibbs vrye energie het en 'n stabiele ewewig verteenwoordig.

Die twee minima word deur 'n drempel geskei. Indien hierdie drempel hoog is kan die metastabiele toestand so lank bestaan dat dit stabiel lyk. Diamante is 'n goeie voorbeeld. Die stabiele fase van koolstof onder normale omstandighede is grafiet en diamant verteenwoordig 'n metastabiele ewewig. Dit is hoekom mense sê: "diamonds are forever".

Indien die drempel laag is word die kans dat die sisteem oor die labiele oorgangstoestand van die drempel die stabiele toestand kan bereik.

'n Metastabiele toestand wat deur 'n labiele oorgangstoestand in die stabiele ewewig oorgaan

In die geval van metastabiele atoomkerne soos 99mTc speel kwantumtunneling 'n rol by die oorgang. In die drempel bepaal die halfleeftyd van die metastabiele isotoop.