Mir-myn
.jpg)
Die Mir-myn (Russies: кимберлитовая алмазная трубка «Мир» kimberlitovaya almaznaya trubka "Mir"; Afrikaans: kimberlietdiamantpyp "Vrede"), ook genoem die Mirny-myn, is 'n oopgroefdiamantmyn geleë in Mirny, Sacha Republiek, in die Siberiese streek van Oos-Rusland. Die myn is meer as 525 meter (1 722 vt) diep (die vierde diepste in die wêreld), met 'n deursnee van 1 200 m,[1] en is een van die grootste uitgegrawe gate in die wêreld.
Oopgroefmynbou het in 1957 begin en is in 2001 gestaak. Sedert 2009 is dit steeds aktief as 'n ondergrondse diamantmyn.[2]
Diamandontdekking[wysig | wysig bron]
Die diamantdraende afsettings is op 13 Junie 1955 ontdek deur die Sowjet-geoloë Yuri Khabardin, Ekaterina Elagina en Viktor Avdeenko tydens die groot Amakinsky-ekspedisie in Yakut ASSR. Hulle het spore van die vulkaniese kimberlietrots gevind, wat gewoonlik met diamante geassosieer word. Hierdie bevinding was die tweede sukses in die soektog na kimberliet in Rusland, ná talle mislukte ekspedisies van die 1940's en 1950's. (Die eerste was Zarnitsa-myn, 1954.) Vir hierdie ontdekking het Khabardin in 1957 die Lenin-prys ontvang,[3] een van die hoogste toekennings in die destydse Sowjetunie.[4][5]
Ontwikkeling[wysig | wysig bron]
Die ontwikkeling van die myn het in 1957 begin, in uiters strawwe klimaatstoestande. Sewe maande se winter per jaar het die grond gevries, wat dit moeilik gemaak het om te myn. Gedurende die kort somermaande het die grond in modderigheid verander. Geboue moes op stapels verhef word, sodat hulle nie sou sink van hul warmte wat die permafrost smelt nie. Die hoofverwerkingsaanleg moes op beter grond gebou word, 20 km weg van die myn. Die wintertemperature was so laag dat motorbande en staal sou breek en olie sou vries. Gedurende die winter het werkers straalenjins gebruik om die permafrost te ontdooi en uit te grawe of dit met dinamiet geskiet om toegang tot die onderliggende kimberliet te kry. Die hele myn moes snags bedek word om te verhoed dat die masjinerie vries.[6]
Bedrywighede[wysig | wysig bron]
Die Mir-myn was die eerste ontwikkelde en die grootste diamantmyn in die Sowjetunie.[7] Oppervlakwerking het 44 jaar geduur en is uiteindelik in Junie 2001 gesluit.[8] Ná die ineenstorting van die USSR in die 1990's is die myn deur die Sakha-diamantmaatskappy bedryf, wat jaarlikse wins van meer as $600 miljoen uit diamantverkope gerapporteer het.[9]
Later is die myn bedryf deur Alrosa, die grootste diamantproduserende maatskappy in Rusland, en het 3 600 werkers in diens gehad. Daar was lankal verwag dat die herwinning van diamante deur konvensionele oppervlakmynbou sou eindig. Daarom is daar in die 1970's begin met die bou van 'n netwerk van tonnels vir ondergrondse diamantherwinning. Teen 1999 is die projek uitsluitlik as 'n ondergrondse myn bedryf. Ten einde die verlate oppervlakhoofput te stabiliseer, is die bodem daarvan deur 'n rommellaag van 45 meter dik bedek.[10] Nadat ondergrondse bedrywighede begin het, het die projek 'n mynleeftydskatting van 27 jaar gehad, gebaseer op 'n boor-eksplorasieprogram tot 'n diepte van 1 220 m. Produksie is in 2001 gestaak, [11] en die Mir-myn het in 2004 gesluit.[12][13]
Die myn is in 2009 weer in gebruik geneem en sal na verwagting vir nog 50 jaar in bedryf bly.[2] Die ondergrondse Mir-myn het in 2017 weer oorstroom en meer as 140 mynwerkers was vasgekeer, van wie almal behalwe agt gered is.[14][15]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "Mirninsky GOK" (in Russian). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Desember 2012. Besoek op 8 Augustus 2009.
{{cite news}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link) English version - ↑ 2,0 2,1 "Underground Mine of Mir Commissioned". Alrosa. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Februarie 2021. Besoek op 28 Augustus 2017.
- ↑ Анастасия Литвинова (18 Februarie 2021). "Intrigues of diamond discoverers, or who was the first to find the "Mir"". forpost-sz.ru. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Maart 2022. Besoek op 5 Maart 2022.
- ↑ Первооткрывателю трубки "Мир" Екатерине Елагиной исполняется 80 лет (in Russian). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Maart 2012. Besoek op 13 Augustus 2009.
{{cite news}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link) - ↑ Город Мирный. Official site of town Mirny (in russian). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Junie 2009. Besoek op 8 Augustus 2009.
{{cite web}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link) - ↑ "A Brief History of the World's Largest Open Pit Diamond Mine". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Januarie 2013. Besoek op 8 Augustus 2009.
- ↑ "The Nature of Diamonds - Russia". American Museum of Natural History. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 April 2009. Besoek op 8 Augustus 2009.
- ↑ Kogel, Jessica Elzea; Trivedi, Nikhil C.; Barker, James M.; Krukowski, Stanley T., reds. (2006). Industrial Minerals & Rocks: Commodities, Markets, and Uses (7th uitg.). SME. p. 424. ISBN 0-87335-233-5.
- ↑ Tichotsky, John (2000). Russia's Diamond Colony: The Republic of Sakha. Psychology Press. p. 333. ISBN 90-5702-420-9.
- ↑ "Mirninsky GOK" (in Russian). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Desember 2012. Besoek op 8 Augustus 2009.
{{cite news}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link) English version - ↑ "Abandoned Mir Diamond Mine in Russia". www.amusingplanet.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Julie 2021. Besoek op 20 Julie 2021.
- ↑ "Mirny Mine". MineDat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Februarie 2017. Besoek op 29 Januarie 2017.
- ↑ Michaud, David (Chrispine) (4 September 2013). "Largest Mines in the World". Mining Examiner. 911 Metallurgist. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Maart 2014.
- ↑ "Rescue team forced to give up hunt for four missing diamond miners; search still on for four more". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Junie 2021. Besoek op 14 Junie 2021.
- ↑ "Russia: Eight missing in flooded diamond mine". BBC News. 5 Augustus 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Desember 2021. Besoek op 3 November 2021.