Nicol Viljoen

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Nicol Viljoen was 'n Suid-Afrikaanse pianis en medeprofessor aan die Odeion Skool vir Musiek, University of the Free State, en was die voorste kundige van Schenker-ontleding in Suid-Afrika. Sy navorsing gedurende die laaste drie dekades van sy lewe het gefokus op Schenker-studie asook die toepassing daarvan binne die musikale uitvoerpraktyk deur middel van strukturele gehoorontleding. Gedurende 2003 het hy ’n kompakskyf getitel Franz Schubert/Johannes Brahms saam met die altviolis John Wille uitgegee. In 2011 het sy tweede kompakskyf getitel Transcendental Schubert onder die Mucavi-plaatetiket verskyn. Viljoen was ook 'n orrelis van die Sacred Heart Katedraal in Bloemfontein en ’n toegewyde jazzpianis.[1]

Transcendental Schubert, sy tweede kompakskyf, bevat die klaviermusiek van Schubert[2] Paul Boekooi van die Afrikaanse koerant Rapport het soos volg daaroor berig, "Dié uitreiking van prof. Nicol Viljoen se CD met klavierwerke uit Schubert se laat-periode is verrassend. Eweneens geld ook sy wydlopende insae as interpreteerder daarvan. Dié spesifieke sonate was Schubert se swanesang vir die klavier. 'Op 'n manier het ek gevoel dat ek nie meer langer in dié wêreld tuishoort nie,' het Schubert geskryf. Viljoen se spel weerspieël daardie anderwêreldse gevoel en intieme spiritualiteit, terwyl hy Schubert se klassieke én romantiese inslag ideaal versoen. Die breed-golwende, maar ook introverte aspekte, word raak getref.[3][4]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]


Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. https://www.litnet.co.za/author/nicol-viljoen/ Opgespoor en besoek op 02/08/2019
  2. Schubert se Sonate in B mol-majeur, D 960 (1828) en sy Moments Musicaux, op 94 D 780 Nr. 1-6 (1828). http://www.mucavi.com/TransSchubert.html. Opgespoor en besoek op 02/08/2019
  3. http://www.mucavi.com/TransSchubert.html. Opgespoor en besoek op 02/08/2019
  4. http://www.mucavi.com/TransSchubert.html. "Schubert se partiture stel sy musiek nie as bloudrukke (of streng geskrifte) voor nie, maar eerder as witskrifte (of sjablone). Hul gebrek aan strukturele styfheid en beknoptheid vorm as 't ware 'n ope uitnodiging om verborge maar onbekende gebiede te verken. En dit is meer as 'n blote uitnodiging, eerder 'n ongeskrewe imperatief: eers sodra hierdie komposisionele ruimtes gevul is met 'n aangebore vertelwyse op uitvoeringsvlak, bereik Schubert se musiek sy volle omvang en kom die towerkuns van hierdie mees poëtiese musiekvorm tot sy volle reg. Nicol Viljoen se uitvoering bring al hierdie eienskappe na vore. Sy musikale integriteit word slegs oortref deur sy persoonlike nederigheid, wat hom een van Suid-Afrika se bes versteekte pianistiese geheime maak. In 'n land waar slegs Lisztiaanse allure pianisties-gesproke hoog aangeslaan word, word die meriete van musikante van sy kaliber selde behoorlik erken. Met 'n reis saam met hom en sy geliefkoosde komponiste - Schubert, Chopin of Mozart - word die omstandighede onmiddellik verhelder: die pianis en sy instrument word volledig deursigtig, terwyl die musiek verhelder word." Opgespoor en besoek op 02/08/2019