Gaan na inhoud

Nord Stream 2

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Hierdie artikel moet skoongemaak of andersins verbeter word.
Hierdie artikel voldoen nie tans aan die hoë gehaltestandaarde waarna Wikipedia streef nie. Voel vry om self in te spring en verbeterings te maak, en verwyder hierdie kennisgewing ná die tyd. Vir meer hulp, sien die redigeringshulp. Daar is moontlik kommentaar in die artikel of op die besprekingsblad oor wat verbeter moet word.

Om die jaarlikse vervoerkapasiteit tot 110 miljard kubieke meter te verdubbel, is 'n nuwe pyplyn, Nord Stream 2, tans in aanbou[1]. Die Russiese Federasie gee voorkeur aan pyplyne in die Oossee nadat Oekraïne pogings aangewend het om landpyplyne as politieke en ekonomiese drukmiddel te misbruik. Nadat Oekraïne saam met Pole lobbiewerk in Washington gedoen het om die projek te dwarsboom, het die Verenigde State - wat met sy eie vloeibare gasuitvoere tans nie met die Russiese Federasie kan meeding nie - sanksies teen ondernemings ingestel wat by Nord Stream 2 betrokke is, onder meer met spesiale skepe wat gaspype onderwater kan aanlê. Toe hierdie sanksies ingestel is, was die tot dusver voltooide gedeelte van die pyplyn nog sowat 150 km van die Duitse kus af.

As rede word aangevoer dat Duitsland op grootskaalse gasuitvoere aangewese is en sodoende kwesbaar sal wees vir politieke druk uit Moskou as die Russiese markaandeel verhoog word. Ontleders wys egter daarop dat Rusland self aangewese is op buitelandse valuta wat met gasuitvoere verdien kan word en in die verlede altyd 'n betroubare handelsvennoot was, selfs op die hoogtepunt van die Koue Oorlog.

Terwyl Moskou teensanksies aangekondig het, word die voltooiing van Nord Stream 2 met enkele maande vertraag voordat 'n alternatiewe oplossing gevind kan word - deur middel van 'n Russiese skip wat uit die Verre Ooste na die Oossee gestuur sal word, of deur die aankoop van nuwe vaartuie in Asië. Blykbaar verkies Gazprom om Nord Stream 2 self te voltooi. Tans beskik die Russiese Federasie oor twee skepe wat teoreties gebruik kan word om die pyplyn te voltooi. Nogtans is daar tegniese en logistieke kwessies. So moet op een van die twee vaartuie, Fortuna, vooraf nog 'n posisioneringstelsel geïnstalleer word. Die tweede skip, die Akademik Cherski, het in Januarie 2020 nog in 'n Russiese Stille Oseaanhawe voor anker gelê. Die vaart na die Oossee sal enkele weke neem.[2]

Verwysings

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]