Ontvoering

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die ontvoering van Dinah, (waterkleur, rondom 1896–1902 deur James Tissot)

In die strafreg is ontvoering die onwettige ontvoering, vervoer en inperking van 'n persoon teen hul wil. Ontvoering word tipies maar nie noodwendig deur gebruik van geweld of vrees bewerkstellig nie; dit wil sê, dit behels ook gewoonlik dreigement/aanranding maar dit is steeds ontvoering sonder daardie bykomende elemente, of as 'n persoon gelok word om die voertuig gewillig te betree.

Ontvoering kan gedoen word om losprys te eis in ruil vir die vrylating van die slagoffer, of vir ander onwettige doeleindes. Ontvoering kan gepaard gaan met liggaamlike besering wat die misdaad verhef tot ontvoering met verswarende omstandighede.[1]

Ontvoering van 'n kind staan bekend as kinderontvoering, wat 'n aparte wetlike kategorie is.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Definition of kidnapping". 2017. Sources: Cornell University Law School. Cambridge English Dictionary. English Oxford Living Dictionaries. Merriam-Webster Dictionary.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]