Outeur aanhaling (botaniese nomenklatuur)
In botaniese nomenklatuur, is die outeur aanhaling die manier om die persoon of groep mense aan te haal wat 'n botaniese naam geldig gepubliseer het. Met ander woorde, die een wie die naam eerste gepubliseer het terwyl hy voldoen het aan die formele vereistes soos gespesifiseer deur dieInternational Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (ICN).[1] In gevalle waar 'n spesie nie meer in sy oorspronklike generiese plasing is nie (bv. 'n nuwe kombinasie van genus en spesifieke bynaam), beide die gesag vir die oorspronklike genusplasing en dié vir die nuwe kombinasie word gegee (eersgenoemde tussen hakies).
In plantkunde, dit is gebruiklik (hoewel nie verpligtend nie) om skrywersname volgens die erkende lys van botaniste volgens outeursafkorting af te kort.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ McNeill, J.; Barrie, F.R.; Buck, W.R.; Demoulin, V.; Greuter, W.; Hawksworth, D.L.; Herendeen, P.S.; Knapp, S.; Marhold, K.; Prado, J.; Prud'homme Van Reine, W.F.; Smith, G.F.; Wiersema, J.H.; Turland, N.J. (2012). International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (Melbourne Code) adopted by the Eighteenth International Botanical Congress Melbourne, Australia, July 2011. Vol. Regnum Vegetabile 154. A.R.G. Gantner Verlag KG. ISBN 978-3-87429-425-6.
