Outodidak

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Leonardo da Vinci was 'n bekende outodidak.

'n Outodidak is 'n selfgeleerde, 'n persoon wat homself deur eie studie gevorm het en geen formele opleiding gehad het nie. Sulke persone leer dikwels om dinge te doen deur te eksperimenteer, daaroor te lees of ander na te aap. Die term word veral gebruik in vakgebiede waar deeglike opleiding verwag word, soos met universitêre of ander hoër studies, en veral artistieke beroepe, soos skilders, kokke en musikante.

Verskeie groot geeste moes op hulle eie oor onderwerpe leer waarvoor daar geen formele onderrig beskikbaar was nie. Voorbeelde hiervan was Leonardo da Vinci, Michael Faraday en Charles Darwin. 'n Groot deel van die Industriële Revolusie was aangewese op mense met geen vorige ondervinding in die gebiede waarin hulle werksaam was nie. James Watt was 'n landmeter en instrumentmaker en word beskryf as "grootliks self-opgelei".[1] Watt, soos 'n klomp ander outodidakte van sy tyd, was genote van die Royal Society en lede van die Lunar Society.

Selfstudie is net een van die maniere om te leer en kan met formele onderwys aangevul word. Baie outodidakte het onderrig en leiding van kundiges, vriende, onderwysers, instrukteurs, ouers, broers en susters, en die gemeenskap opgesoek.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Robinson, Eric; McKie, Doublas. Partners in science: letters of James Watt and Joseph Black. Cambridge, Massachusetts. p. 4.