Parool
Parool (ook bekend as voorlopige vrylating of vrylating onder toesig) is 'n vorm van vroeë vrylating van 'n gevangene waar die gevangene instem om aan gedragsvoorwaardes te voldoen, insluitend aanmelding by sy aangewese paroolbeamptes, of anders kan hy weer gearresteer word en na die tronk terugbesorg word.
Die term is afkomstig van die Franse woord parole wat spraak, gesproke woorde en ook belofte beteken. Die term het gedurende die Middeleeue begin om geassosieer te word met die vrylating van gevangenes wat hul woord gegee het.
Dit verskil grootliks van kwytskelding, amnestie of strafversagting van die vonnis deurdat 'n paroolvrye steeds beskou word as dat hy besig is om sy vonnis uit te dien. Die paroolvrye kan steeds na die tronk teruggestuur word as hy die voorwaardes van sy parool oortree.
Moderne ontwikkeling[wysig | wysig bron]
Alexander Maconochie, 'n Skotse geograaf en kaptein in die Koninklike Vloot, het die moderne idee van parool bekendgestel toe hy in 1840 as superintendent van die Britse strafkolonies in Norfolk-eiland, Australië, aangestel is. Hy het 'n plan ontwikkel om gevangenes voor te berei vir uiteindelike terugkeer na die samelewing wat drie grade behels het. Die eerste twee het bestaan uit bevorderings wat deur goeie gedrag, arbeid en studie verdien is. Die derde graad in die stelsel het voorwaardelike vryheid buite die tronk behels terwyl reëls gehoorsaam word. 'n Oortreding sal 'n paroolvrye teruggee na die gevangenis en hy sal van voor af begin deur die geledere van die drie-graad proses.
Maconochie het die stelsel hervorm en ingestel wat beskou word as die wêreld se eerste paroolstelsel. Gevangenes het onbepaalde vonnisse uitgedien waaruit hulle vroeg vrygelaat kon word indien hulle bewyse van rehabilitasie toon deur deelname aan 'n gegradeerde klassifikasiestelsel gebaseer op uitruileenhede, wat punte genoem is. Gevangenes het punte verdien deur goeie gedrag, dit verloor deur slegte gedrag, en hulle kon dit spandeer op die oorgang na hoër klassifikasiestatusse wat uiteindelik vryheid meegebring het.[1][2][3][4][5][6][7]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Joel Samaha (2006). Criminal Justice. Belmont, CA: Thomson/Wadsworth. ISBN 9780534645571. OCLC 61362411.
- ↑ John V. Barry, "Maconochie, Alexander (1787–1860)", Australian Dictionary of Biography, National Centre of Biography, Australian National University, accessed 4 April 2013].
- ↑ Joan Petersilia, When Prisoners Come Home: Parole and Prisoner Reentry. Oxford: Oxford University Press, 2003.
- ↑ Robert D. Hansner, Community Corrections. Los Angeles: Sage, 2010.
- ↑ Gray Cavendar, Parole: A Critical Analysis. Port Washington: Kennikat Press, 1982.
- ↑ Normandeau, André (1969). "Pioneers in Criminology: Arnould Bonneville de Marsangy (1802-1894)". The Journal of Criminal Law, Criminology, and Police Science. Northwestern University School of Law. 60 (1): 28–32. doi:10.2307/1141732. JSTOR 1141732.
Historical innovations are often created independently and almost simultaneously. This seems to be the case about the origins of parole, especially in view of factors of time and means of communication. In effect, Maconochie developed his scheme in the years 1840-1844 as governor of Norfolk Island, a famous penal colony east of Australia, whereas Bonneville's ideas came out in the years 1846-1847. Our knowledge of the slowness of communications at the time, especially in such a sector of activity, leaves us with the impression that Bonneville really did not know about Maconochie's proposal.
- ↑ Bonneville de Marsangy, Arnould (29 Januarie 1868). Twenty-Third Annual Report of the Executive Committee of the Prison Association of New York for 1867. C. Van Benthuysen & Sons. pp. 165–178.
