Pensioen

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Pensioen is 'n vorm van inkomsteversekering waar die versekerde se inkomste weens ouderdom, ongeskiktheid of die dood van 'n naasbestaande deur gereelde betalings in die vorm van 'n annuïteit vervang word. Daar bestaan verskeie tipes pensioenfondse, waaronder beskikbare-uitkeringsisteme, waar die grootte van die betaling vooraf deur die reëls van die pensioenfonds vasgestel word, en beskikbare-premiesisteme, waar die grootte van die betaling van die beleggingservaring van die pensioenfonds afhang.[1] Pensioenfondse word gewoonlik deur werkgewers, versekeringsmaatskappye, regerings, of ander instansies soos werkgewergenootskappe of vakbonde, opgestel.

Pensioenfondse wat deur werkgewers opgestel word, is 'n vorm van uitgestelde vergoeding en hou gewoonlik belastingvoordele vir beide werkgewers en werknemers in.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Lemke and Lins, ERISA for Money Managers, § 1:1 (Thomson West, 2013 ed.).