Pointillisme

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Detail uit Seuratse La Parade de Cirque (1889) waarop die kontrasterende verfstippels gesien kan word wat in Pointillisme gebruik word

Pointillisme /ˈpɔɪntlɪzəm/ is 'n verftegniek waarin klein, afsonderlike spikkels kleure in patrone aangewend word om 'n beeld te vorm. Die tegniek wat sy oorsprong in Impressionisme het, is in 1886 deur Georges Seurat en Paul Signac ontwikkel. Die term "Pointillisme" is oorspronklik in die laat 1880's deur kunsresensente geskep om met die werk van hierdie kunstenaars die spot te dryf, en word vandag nog gebruik, maar sonder die vroeëre spottende konnotasie.[1] Die beweging staan ook as Neo-Impressionisme bekend. Die Divisioniste het 'n soortgelyke patroon gebruik om beelde te vorm, maar met groter blokkie-agtige kwashale.[2]

Tegniek[wysig | wysig bron]

Die tegniek berus op die vermoë van die kyker se oë en verstand om die spikkels in 'n meer volledige kleurbeeld te omskep. Dit toon ooreenkomste met Divisionisme, 'n meer tegniese variant van hierdie metode. Waar Divisionisme egter met kleurteorie gemoeid is, konsentreer Pointillisme eerder op die spesifieke styl van kwaswerk wat gebruik word om die verf aan te wend.[1] Die tegniek word vandag deur slegs enkele kunstenaars beoefen,[3] en word veral in die werke van Seurat, Signac en Cross gesien. Sien egter ook Andy Warhol se vroeëre werke en Popkuns.

Paul Signac, Femmes au Puits, 1892, wat 'n detail met samestellende kleure aantoon. Musée d'Orsay, Parys
Henri-Edmond Cross, L'air du soir, c.1893, Musée d'Orsay

Praktyk[wysig | wysig bron]

Daar bestaan 'n opvallende kontras tussen die Pointillisme-praktyk en die tradisionele metodes waarvolgens pigmente op 'n palet gemeng is. Pointillisme stem ooreen met die vierkleur CMYK-drukkersproses wat deur sommige kleurdrukkers en groot drukperse gebruik word waar Cyan (blou), Magenta (rooi), Yellow, en Key (swart) spikkels aangebring word. Televisies en rekenaarskerms gebruik 'n soortgelyke tegniek om kleur voor te stel deur van Rooi, Groen en Blou (RGB-kleure) gebruik te maak.

Wanneer rooi, blou en groen lig (die additiewe primêre kleure) gemeng word, is die resultaat amper iets soos wit lig (sien Prisma). Skilder is inherent subtraktief, maar Pointillistiese kleure lyk dikwels helderder as die tipiese gemengde subtraktiewe kleure. Dit is moontlik deels te wyte aan die feit dat die subtraktiewe vermenging van die pigmente vermy word, en deels omdat van die wit doek tussen die spikkels sigbaar is.

Die verftegniek wat vir Pointillistiese kleurvermenging gebruik word, is ten koste van die tradisionele kwaswerk wat gebruik word om tekstuur uit te beeld.

Pointillistiese skilderye word hoofsaaklik in olie gedoen. Enige medium kan gebruik word, maar kunstenaars verkies olies op grond van hulle dikte en geneigdheid om nie te loop of te "bloei" nie.[4]

Musiek[wysig | wysig bron]

Pointillisme verwys ook na 'n twintigste-eeuse musiekgenre. In plaas van die lineêre opeenvolging van note, word note afsonderlik gespeel, en word 'n soorgelyke effek geskep as dié wat in Pointillisme as skilderkuns verkry word.[5] Hierdie soort musiek staan ook bekend as punktualisme of klangfarbenmelodie.

Vername kunstenaars[wysig | wysig bron]

Vincent van Gogh, Selfportret. Voorbeeld van Pointillistiese tegniek.

Vername kunswerke[wysig | wysig bron]

Maximilien Luce, Oggend, Interieur.

Galery[wysig | wysig bron]

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 "Pointillism."
  2. Ruhrberg, Karl.
  3. "makeyourideasart.com" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Junie 2015. Besoek op 25 September 2013.
  4. Nathan, Solon. "Pointillism Materials." Web. 9 Feb 2010. http://www.si.umich.edu/chico/emerson/pntmat.html Geargiveer 19 Oktober 2009 op Wayback Machine
  5. Britannica – The Online Encyclopedia http://www.britannica.com/

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

  • Georges Seurat, 1859–1891, 'n volledig gedigitaliseerde uitstallingskatalogus uit The Metropolitan Museum of Art Libraries
  • Signac, 1863–1935, 'n volledig gedigitaliseerde uitstallingskatalogus uit die The Metropolitan Museum of Art Libraries