Postuur

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jong meisie wat 'n brief vashou, ongeveer 1665

In die mens, kan postuur belangrike inligting deur middel van nie-verbale kommunikasie oordra. Sielkundige studies het ook getoon dat die liggaam se postuur verskillende emosies tot gevolg het. Hierdie navorsing kan teruggeneem word na Charles Darwin se studies van emosie en beweging in mense en diere. Vandag is daar baie studies wat toon dat sekere patrone van liggaamlike bewegings is 'n aanduiding van 'n spesifieke emosie is.[1][2] Navorsers bestudeer gebaretaal en het gevind dat selfs nie-gebaretaal gebruikers emosies kan bepaal uit slegs een handbeweging.[3] Nog 'n voorbeeld is die feit dat woede gekenmerk word deur die liggaam wat vorentoe beweeg.[4] Die teorieë wat navorsing in hierdie veld lei is die self-bevestiging of persepsie teorie en die emosie teorie.[5][6]

  • Self-bevestiging teorie is wanneer 'n deelnemer se postuur 'n beduidende effek het op sy of haar self-evaluering van hul emosies. 'n Voorbeeld van hierdie is 'n eksperiment waar die deelnemers aan positiewe eienskappe moes dink en dit neerskryf met 'n selfversekerde of twyfelagtige postuur.[5] Deelnemers moes dan hulself evalueer uit die oogpunt van 'n werkgewer. Bui en vertroue vlak is ook gemeet en die resultate van hierdie studie het in die guns van die selfbefesting teorie getel. Deelnemers se posture in die selfversekerde posisie, het hul evaluering beïnvloed en deelnemers wat in geboë postuur gesit het, was meer geneig om angstig te voel en negatiewe emosies te ervaar.[6]
  • Geïmpliseerde emosieteorie is die idee dat die geestelike gebeure verteenwoordig kan word deur die houding van die liggaam.[4] In 'n studie van geïmpliseerde emosieteorie, het deelnemers gekonfronteer met konsepte van trots en teleurstelling deur 'n woord wat aan hulle gegee is. Navorsers vermoed daar 'n waarneembare verandering in die deelnemers se houding is gebaseer op die woord wat hulle gehoor het. Hierdie hipotese is bevestig vir die gevoel van teleurstelling, want die deelnemers was meer geneig om hul skouers te sak.

Algemene metodes[wysig | wysig bron]

Fisiese postuur en emosie is bestudeer met behulp van twee soortgelyke tegnieke. Die eerste metode behels die deelnemer wat 'n video-opname kyk van akteurs wat seker aksies uitvoer en die tweede metode behels dat die deelnemer in 'n sekere posisie sit en dan self hul emosies rapporteer. In die eerste metodes, beeld die akteurs sekere liggaamsbewegins uit. Deelnemers moet die video kyk en die emosie ontsyfer wat hulle voel uitgebeeld word.[7] In die tweede metode word die deelnemers aangesê om 'n sekere postuur in te neem en dan 'n opdrag te voltooi in daardie posisie.[6] Ander metodes sluit in die gebruik van neuro-tegnieke, soos fMRI en dit word gebruik om te bepaal hoe postuur en emosionele uitdrukkings die brein kan beïnvloed.[8] Nog 'n metode wat gebruik word is die gebruik van dansers as "akteurs" en om deelnemers te hê wat hulle observeer en hulle vra om die emosies te benoem wat die dansers oordra.[9]

Kommunikasie[wysig | wysig bron]

By die mens is een van die middele van kommunikasie die houding/postuur van die liggaam, bykomend tot die gesigsuitdrukkings, persoonlike afstande, gebare en bewegings van die liggaam. Postuur dra inligting oor:

  • Interpersoonlike verhoudings
  • Persoonlikheidseienskappe soos vertroue, onderdanigheid, en openlikheid.
  • Sosiale standpunt
  • Huidige emosionele toestande
  • Eienskappe van temperament volgens die teorie van Hippokrates, Kretschmer, en Sheldon.

Analise[wysig | wysig bron]

'n Portret van Paul Cézanne is 'n voorbeeld van 'n geslote houding.

Postuur kan beide die blywende eienskappe van 'n persoon uitbeeld (karakter, temperament, ens.), asook sy of haar huidige emosies en houdings. Daarom postuur kan oorweeg word in die konteks van 'n gegewe situasie.

Die veranderde faktore[wysig | wysig bron]

Postuur bied inligting oor 'n persoon se huidige toestand van emosies en dit kan in konteks ontleed word vir ander bykomende boodskappe, beide verbaal en nie-verbaal asook die persoon se kultuur en sosiale norme.

Oop en geslote[wysig | wysig bron]

'n Voorbeeld van 'n oop houding.
  • Geslote postuur is 'n houding wat ingeneem word wanneer sekere dele van die liggaam aan trauma blootgestel is, bv. keel, maag en geslagsdele. Skade aan die geslagsdele verhoed die oordrag van gene vir toekomstige geslagte en word soms gesien as sinoniem met die dood.[10] Daarom probeer beide mense en diere om hierdie kwesbare dele van die liggaam te beskerm teen 'n besering. By die mens kan sekere gedrag gesien word as 'n geslote postuur: gekruisde arms op die bors of maag, saamgevoude hande in die voorkant van die geslagsdele en die kruising van bene. Klere kan ook 'n geslote houding weggee: 'n pak met knope, of 'n handsak of aktetas gehou in die voorkant van die persoon. 'n Geslote postuur skep dikwels die indruk van die distansiëring, geen belangstelling en kilheid. Navorsing het ook getoon dat hierdie gedrag gewoonlik onaangename gevoelens dra.[3] Hierdie gevoelens is duidelik wanneer die deelnemer gevra word om die geslote houding te observeer en dan hul gevoelens omtrent hul postuur mee te deel.
  • Oop postuur is 'n houding wat ingeneem word waar kwesbare liggaamsdele blootgestel word. Die kop is opgewek, die hemp word oopgeknoop om die nek, 'n sak word gehou om die skouer of aan die kant. 'n Oop houding word dikwels beskou as die kommunikasie van 'n vriendelike en positiewe houding. In 'n oop postuur is die voete versprei en die kop is reguit. Die palms wys na bo en die hande en vingers is verspreid. Navorsing dui daarop dat die deelnemers wat beraders, met 'n oop postuur, dophou voel dat hulle meer in staat daartoe is om leiding aan hulle te verskaf.[11]

'n Belangrike element van 'n geslote of oop houding van die liggaam is die hande. Deur die palms te wys kan 'n teken wees van 'n oop houding, veral as die hand ontspanne is. As die agterkant van die hand gewys word of die hande is geklem in vuiste kan dit 'n geslote postuur verteenwoordig. Hande saamgevou agter die rug kan ook 'n geslote postuur uitbeeld, selfs al is die voorkant blootgestel, want dit kan die indruk gee van iets wat wegsteek is of weerstand om kontak te maak.

Geslote en oop posture kan ook observeer word wanneer 'n persoon sit. Gekruisde bene en arms kan 'n geslote postuur wys. Deur vooroor te leun of om handpalms te sien, is weer 'n teken van 'n oop postuur.

Interpersoonlike houdings[wysig | wysig bron]

Interpersoonlike houdings word gekommunikeer deur middel van:

  • Neiging van die liggaam. Tydens 'n gesprek kan 'n persoon effens na vore leun in die rigting van 'n ander persoon of effens weg kantel van hom/haar. Hierdie gedrag is gewoonlik onbewustelik. 'n Neiging om na vore te beweeg kan gesien word as 'n uitdrukking van simpatie en aanvaarding. 'n Neiging wat weg van die ander persoon beweeg, kan afkeur beteken of 'n behoefte om 'n einde aan die gesprek te maak. Verskillende neigings van die kop kan ook 'n soortgelyke betekenis hê.
  • Ooreenkoms. Tydens 'n gesprek het mense 'n onbewustelike geneigdheid om die ander persoon se gedrag na te boots. Dit gebeur wanneer die gesprek moeiteloos loop en lekker is vir beide partye. Hierdie aanpassing van die houdings, gebare en bewegings van die liggaam kan dui op die opkoms van 'n band en simpatie en is stereotipe gedrag, soos gedefinieer deur Edwin Ray Guthrie. 'n Gebrek aan sinchrone gedrag kan lei tot 'n gevoel dat die kontak tussen die partye kunsmatig, gedwonge of onaangenaam is.
  • Oriëntasie van die liggaam. Gewoonlik praat mense met mekaar waar albei gerig op mekaar is, maar nie mekaar vierkantig in die gesig staar nie. In 'n gesprek is die deelnemers se liggame gewoonlik gedraai na mekaar teen 'n hoek. Wanneer 'n persoon iemand anders ignoreer, is hulle geneig om kontak te vermy deur hul sy of rugkant na die persoon te draai.
  • Geslote of Oop postuur.
'n Voorbeeld van 'n nonchalante postuur

Postuur kommunikasie wat sosiale status uitbeeld[wysig | wysig bron]

'n Man poseer vir die kamera

Postuur kan 'n individu se posisie in die sosiale hiërargie aandui.

'n Vergelyking van die twee verskillende posisies. Aan die linkerkant is 'n voorbeeld van 'n meer energieke houding; aan die regterkant is 'n voorbeeld van 'n depressiewe houding.
  • As twee mense van verskillende sosiale vlakke met mekaar praat, neem die persoon met 'n hoër posisie gewoonlik 'n meer ontspanne houding in. Hul houding kan ongebalanseerd en ontspanne wees en mag voorkom as wees nonchalant. 'n Persoon met 'n laer sosiale vlak het dikwels 'n simmetriese postuur deur die plasing van beide hande op hul skoot of aan hul langs hul sye.
  • Tipies sal 'n persoon met 'n hoër status praat terwyl hy sit. 'n Persoon van 'n laer status kan staan of hulle kan bly staan totdat hulle is gevra om te sit.

Regop postuur en die impak op die gemoed en prestasie[wysig | wysig bron]

In 'n 2018 studie, gepubliseer in die joernaal - NeuroRegulation, het Dr. Erik Peper en sy span gevind dat 'n goeie postuur aansienlik gehelp het in die verkryging van beter resultate met 'n Wiskunde vraestel. Dit is gevind dat 'n geboë postuur mense toesluit en die brein verhoed om helder te dink. Hulle gevolgtrekking was dat 'n regop postuur mense help om te funksioneer onder spanningsvolle toestande. Dieselfde opmerking is ook gemaak by ander aktiwiteite soos musikante en atlete wat beter presteer in 'n regop postuur. [12]

Welsyn[wysig | wysig bron]

'n Persoon se gemoed beïnvloed sy spiertonus, energie vlak, en die interne gevoel van welstand. Dus kan liggaamshouding 'n persoon se huidige emosionele toestand openbaar. Woede, hartseer, en afsku is by verre die mees erkende liggaamlike posisies wat 'n aanduiding van emosies is.[13]

  • Stres kan onbewustelik 'n invloed op die postuur hê; 'n persoon wat onder stres verkeer sal dikwels meer spierspasma hê en kan ook vlak asemhaling hê.
  • Welstand beïnvloed postuur deur dit 'n gevoel van energie en balans te gee. 'n Persoon se rug sal reguit wees en die kop na bo gerig.
  • Malaise affekteer postuur met 'n gevoel van moegheid. 'n Persoon se skouers kan hang en die hoof kan na onder gerig wees of skuins na links of regs.
  • Selfvertroue het 'n invloed op postuur deur dat dit regop (of nie) sal wees.[4][6]

Verskillende posture is al geïnterpreteer volgens aannames van psigoanalise, wat toon dat gebare soos 'n gekruisde arms oor borste of gekruisde bene 'n simptoom mag wees van 'n seksuele kompleksiteit.[14] Hierdie oortuigings het egter baie beperkte ondersteuning in sistematiese navorsing en eksperimentering. Dit is meer waarskynlik dat hierdie tipe gedrag 'n sekere styl van self-aanbieding weerspieël,[15] eerder as onbewuste konflikte en komplekse.

Stabiele faktore[wysig | wysig bron]

Die term houding word ook gebruik om te verwys na die voorkoms van die liggaam. In die sielkunde, is daar verskeie konsepte met betrekking tot die verskyning van die permanente eienskappe van individue. Sommige gebruiklike posisies kan ook stabiele eienskappe van 'n individu weerspieël.

Die natuur[wysig | wysig bron]

Gespierde anatomie van 'n manlike mens.

Wilhelm Reich, 'n student van Freud, was die eerste om aandag te vestig op die verhouding tussen vlak asemhaling, geblokkeerde verkeer, die probleme in die ervaring van seksuele plesier en emosionele versteurings, veral neuroses. Hierdie konsep is ontwikkel deur Alexander Lowen, stigter van bio-energetika. Hy is ook die skrywer van die konsep van gespierde blokkasie. Lowen het opgemerk dat wanneer mense nie sekere emosies wil ervaar nie, hulle sekere spiere saamtrek.[16] Byvoorbeeld, wanneer iemand nie wil huil nie, kan hulle hul kake verstyf, wat die trane onderdruk. Stres en woede verstyf die spiere langs die ruggraat en heupe, wat kan manifesteer in pyn in dié dele van die liggaam, as die stres was verleng word. Volgens Lowen is sommige spanning chronies van aard: die gespierde blok is altyd geaktiveer, ongeag die omstandighede. Dit is die sogenaamde chroniese spanningsblok. Gespierde blok beïnvloed die postuur en die manier waarop die mens beweeg. Sekere ervarings beïnvloed die vorming van spesifieke areas van die spiere en dus die liggaam se voorkoms, struktuur, en postuur.[17]

Kenmerke van temperament[wysig | wysig bron]

Grondwetlike teorieë in sielkunde (bv., Sheldon, Kretschmer) beklemtoon die verhouding tussen die liggaam struktuur en temperament. Hierdie teorieë het al sedert Hippokrates se tyd die rondte gedoen waar daar gereken is dat liggaamlike strukture hand aan hand gepaard gaan met temperament en vatbaarheid vir sekere siektes. Wetenskaplike navorsing oor die verhouding van die liggaamlike voorkoms en temperamentele eienskappe is aan die begin van die vroeë twintigste eeu deur die Duitse psigiater Ernst Kretschmer gedoen. Hy het die verhouding bestudeer tussen die liggaamlike struktuur en die aanvang van psigose. Die teorie van Phyllis Whitman, William Sheldon en Ghas Katz[18] kom kortliks daarop neer dat daar 'n onderskeid getref is tussen verskeie variasies of fisiese aard van 'n mens se liggaam en psigotiese reaksies of temperament. Die drie variasies is endomorfie, mesomorfie en ektomorfie. Die drie ooreenstemmende psigotiese gedrag reaksies is affektief, heboïd en paranoia.

Sommige navorsers het aangevoer dat Sheldon se bevindinge van 'n sterk verhouding tussen liggaamlike struktuur en die tipe temperament is as gevolg van metodologiese tekortkominge in sy studies en dat die verhouding tussen die twee eintlik laer is as wat hy beweer.[19]

Ander faktore[wysig | wysig bron]

Postuur kan maklik beïnvloed word deur swak gesondheid en ander faktore. Enigiemand wat persoonlikheid of karakter evalueer deur na postuur te kyk, moet ook die persoon se onderliggende mediese toestande in ag neem. Verder is daar data wat beweer dat 'n persoon se postuur versleg wanneer hulle na 'n sin luister wat 'n ander persoon beskryf. Byvoorbeeld as 'n persoon sy postuur in streng regop posisie hou en hy luister na 'n opdra soos: "word wakker, trek jou pantoffels aan, gaan badkamer toe",sal die liggaamshouding of postuur verswak.[20]

Postuur word baie beïnvloed deur spier lengte en spasma, soos stywe dyspiere of pektorale spiere, asook spierkrag.

Die postuur van dansers en atlete verbeter dikwels wanneer hulle begin voorberei vir die sportsoorte. Daarbenewens beïnvloed asemhaling patrone ook postuur, byvoorbeeld asemhaling deur die mond veroorsaak dat die ken vorentoe druk om die lugweg oop te maak, [21] en die kop is ook vorentoe, terwyl asemhaling deur die neus die nek in belyning met die liggaam hou.

Implikasies in ander domeine[wysig | wysig bron]

Soos gesê kan die studie van posture 'n groot hoeveelheid inligting van emosies en self-persepsies deurgee. Die studie van postuur het ook tot voordeel gestrek in ander velde. Professionele beraders, wat opgetree het as die deelnemers, moes opgeneemde interaksies waarneem van ander beraders en kliënte en dan die kliënte se emosies probeer vasstel.[22] Navorsers het bevind dat om slegs op verbale kommunikasie staat te maak om 'n kliënt se emosie vas te stel, slegs 'n akkuraatheid van 66% toon.

Hoë vlakke van empatie kan misverstaan word sonder om nie-verbale kommunikasie in ag te neem. In soortgelyke studies was dit opgemerk dat die arms en bene die mees belangrike liggaamlike faktore was in die sigbare lae vlakke van empatie.[23] Verder het navorsers voorgestel dat beraders nie net opgelei moet word in verbale kommunikasie nie, maar ook in nie-verbale kommunikasie.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Dael, Nele (2011). "Emotion expression in body action and posture". Emotion. 12 (5): 1085–1101. doi:10.1037/a0025737.
  2. ↑ Montepare, Joann (1999). "The Use of Body Movements and Gestures as Cues to Emotions in Younger and Older Adults". Journal of Nonverbal Behavior. 23 (2): 133–152. doi:10.1023/A:1021435526134.
  3. ↑ 3,0 3,1 Rossberg-Gempton, Irene (1993). "The effect of open and closed posture on pleasant and unpleasant emotions". The Arts in Psychotherapy. 20: 75–82. doi:10.1016/0197-4556(93)90034-Y.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Oosterwijk, Suzanne (2009). "Embodied emotion concepts: how generating words about pride and disappointment influences posture". European Journal of Social Psychology. 39 (3): 457–466. doi:10.1002/ejsp.584.
  5. ↑ 5,0 5,1 Briñol, Pablo (2009). "Body posture effects on self-evaluation: A self-validation approach". European Journal of Social Psychology. 39 (6): 1053–1064. doi:10.1002/ejsp.607.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Riskind, John H. (1982). "Physical posture: Could it have regulatory or feedback effects on motivation and emotion?". Motivation and Emotion. 6 (3): 273–298. doi:10.1007/BF00992249.
  7. ↑ McHugh, Joanna Edel (2009). "Perceiving emotion in crowds: the role of dynamic body postures on the perception of emotion in crowded scenes". Experimental Brain Research. 204 (3): 361–372. doi:10.1007/s00221-009-2037-5.
  8. ↑ Hadjikhani, Nouchine (2003). "Seeing Fearful Body Expressions Activates the Fusiform Cortex and Amygdala". Current Biology. 13 (24): 2201–2205. doi:10.1016/j.cub.2003.11.049.
  9. ↑ Sawada, Misako (2003). "Expression of emotions in dance: relation between arm movement characteristics and emotion". Perceptual and Motor Skills. 97 (3 Pt 1): 697–708. doi:10.2466/pms.2003.97.3.697.
  10. ↑ Buss DM (2001). Evolutionary psychology. Gdańsk: Gdansk Psychology Publishing.
  11. ↑ Ridley, Nancy L. (1988). "Does counselor body position make a difference". The School Counselor. 35: 253–258.
  12. ↑ Peper, Erik (2018). "Do Better in Math: How Your Body Posture May Change Stereotype Threat Response". NeuroRegulation. 5 (2): 67–74. doi:10.15540/nr.5.2.67.
  13. ↑ Coulson, Mark (2004). "Attributing Emotion to Static Body Postures: Recognition Accuracy, Confusions, and Viewpoint Dependence". Journal of Nonverbal Behavior. 28 (2): 117–139. doi:10.1023/B:JONB.0000023655.25550.be.
  14. ↑ Collins, A. (2003). Gestures, body language and behavior. New York: DKC. ISBN 83-89314-01-0
  15. ↑ Szmajke A. (1999). Autopresentation. 83-910489-1-8 Masks, poses, expressions. Olsztyn: Ursa Consulting. ISBN 83-910489-1-8
  16. ↑ Lowen A. (1991). Spiritual body. New York: Publishing Agency Jacek Santorski & CO. ISBN 83-85386-00-9
  17. ↑ Lowen A. (1992). Introduction to bioenergetics. Santorski & CO. Jacek Publishing Agency.
  18. ↑ "A Study of the Relationship Between Constitutional Variations and Fundamental Psychotic Behavior Reactions". {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
  19. ↑ Humphreys LG Characteristics of type concepts with special reference to Sheldon's typology. "Psychology Bulletin" 1957, 54, 218-228
  20. ↑ V. Kosonogov. Listening to action-related sentences impairs postural control. Journal of Electromyography & Kinesiology, 2011, Issue 5, Pages 742-745
  21. ↑ nyposturebar (27 September 2019). "Mouth Breathing and Neck Pain". NY Posture Bar (in Engels (VSA)). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Oktober 2019. Besoek op 15 Oktober 2019.
  22. ↑ Haase, Richard F. (1972). "Nonverbal components of empathic communication". Journal of Counseling Psychology. 19 (5): 417–424. doi:10.1037/h0033188.
  23. ↑ Smith-Hanen, Sandra S. (1977). "Effects of nonverbal behaviors on judged levels of counselor warmth and empathy". Journal of Counseling Psychology. 24 (2): 87–91. doi:10.1037/0022-0167.24.2.87.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Postuur&oldid=2212963"