Rookwetgewing

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Internasionaal herkenbare "teenrook"-teken

Die Suid-Afrikaanse regering het sedert 1994 aansienlike teenrookwetgewing aangeneem. Hierdie wetgewing behels beide gesondheidswaarskuwings en rookbeperkings. In 1995 het wetgewing in werking getree wat die plaas van waarskuwings op sigaretpakkies in Suid-Afrika verpligtend maak. Tot en met 2000 het geen rookbeperkings in Suid-Afrika gegeld nie, met die uitsondering van 'n beperking op rook in vliegtuie. In Januarie 2001 het 'n wysigingswet in werking getree en aansienlike beperkings geplaas op rook in openbare plekke, insluitend restaurante.

Ekonomiese navorsing ondersteun 'n negatiewe verwantskap tussen die verbruik van sigarette en die prys van sigarette. Die regering gebruik daarom ook aksynsbelasting om rook te ontmoedig. Daar is egter nie eenstemmigheid onder navorsers omtrent die presiese impak van prysstygings op rookgedrag in Suid-Afrika nie, aangesien 'n verskeidenheid ander faktore ook rookgedrag negatief beïnvloed. Hierdie faktore sluit in verhoogde inkomste asook 'n breër bewustheid van die gesondheidsgevare wat met rook gepaard gaan.[1]

Daar is ook 'n rookverbod in Suid-Afrika op voertuie wat minderjariges onder 12 aanboord het.[2]

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Boshoff, Willem H. (2006), "Cigarette demand in South Africa over 1996–2006: the role of price, income and health awareness", The South African Journal of Economics 76: 118-131 
  2. "Voertuigen met minderjarigen". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Januarie 2010. Besoek op 4 Januarie 2010.