Russiese Ambassade in Berlyn

Die Russiese Ambassade in Berlyn is die hoofsetel van die Russiese Federasie se diplomatieke verteenwoordiging in die Bondsrepubliek Duitsland. Die ambassadegebou is in die Berlynse stadsdistrik Mitte geleë en behels 'n gebouekompleks wat uit die hoofgebou Unter den Linden 63-65 asook 'n aantal kantoor- en woongeboue in Behren- en Glinkastrasse bestaan. Die huidige Russiese ambassadeur in die Bondsrepubliek Duitsland is eerwaarde Sergei J. Netsjajef (Sergej J. Netschajew volgens die Ambassade se Duitse transkripsie).

Geskiedenis

Die geskiedenis van diplomatieke betrekkinge tussen Moskou en Berlyn strek terug tot 1706 toe die eerste permanente Russiese sending opgerig is. In 1732 het die geheimraad en regiment-kwartiermeester Christian Ludwig Müller die perseel in Unter den Linden 7 gekoop om 'n rokoko-paleis te laat bou wat in 1734 voltooi is.

Die eerste Russiese ambassade op die huidige erf is nog in dieselfde jaar ingewy. Die Russiese Keiserryk het destyds vir sy permanente diplomatieke missie in Pruise die rokoko-paleis met twee verdiepings en 'n erf tussen Unter den Linden en Behrenstraße aangekoop. Hierdie paleis was sedert 1764 in besit van prinses Amalie van Pruise. Die paleis het in die loop van die 18de eeu verskeie kere van eienaar gewissel en is uiteindelik in Januarie 1837 deur hertogin Dorothea von Sagan aan tsaar Nikolaas I verkoop.

Nikolaas I het die paleis ná die koop deur die argitek Eduard Knoblauch (1801-1865) laat ombou. So is tussen 1840 en 1841 'n bykomende verdieping, woonstelle vir diplomate, kanselarye, feessale asook 'n woonstel vir die Russiese tsaar tydens besoeke aan Berlyn toegevoeg. Daar was nou altesaam 101 kamers op drie verdiepings en pragtige sale wat met marmer en goud versier is en plek vir tot 700 gaste gebied het. Ná sy uitbreiding het die paleis sowat honderd jaar lank deurgaans as setel van die Russiese en later Sowjet-Russiese Ambassade gedien - met uitsondering van die tydperk tussen 1914 en 1918 toe die diplomatieke betrekkinge tussen Duitsland en Rusland as gevolg van die Eerste Wêreldoorlog tydelik verbreek is.

Ná die Duitse inval in Sowjet-Rusland in Junie 1941 is alle Sowjet-diplomate gelas om Berlyn te verlaat. Aanvanklik is talle mense in 'n internerneringskamp in die ambassadegebou se binnehof aangehou totdat Berlyn en Moskou hul diplomatieke personeel uitgeruil het. Die ambassadegebou is ontruim en verseël. In Junie 1942 het die Ryksdepartement vir die besette Oosgebiede onder leiding van die NS-hoofideoloog Alfred Rosenberg in die paleis ingetrek.^[1]

In Februarie 1944 is die ambassadegebou tydens geallieerde lugaanvalle op Berlyn vernietig. Enkele lêers van die Oosdepartement, wat in 'n brandkas onder die bouvalle geberg is, kon eers een jaar later deur 'n Amerikaanse kommando gered word. Dit is tot vandag toe nie duidelik hoekom 'n Amerikaanse kommando in staat was om juis in die Sowjetsektor van Berlyn lêers uit 'n vernielde gebou te red nie.^[2]

Ná die oorlog en die sluiting van diplomatieke betrekkinge met die Duitse Demokratiese Republiek (DDR) het die Sowjetunie besluit om 'n nuwe ambassadegebou op dieselfde erf te laat bou. Die nuwe ambassade is deur die Russiese argitek Anatoli Strisjewski ontwerp, met medewerking van die bekende Berlynse argitek Fritz Bornemann.

So het tussen 1949 en 1951 'n simmetriese gebou met drie vleuels ontstaan wat drie keer so groot was soos sy voorganger. Kenmerkend was die hardsteenfasade en die twee langgestrekte syvleuels aan weerskante van die sentrale deel met die goudversierde deure van sy parade-ingang en 'n erehof. Die dak se lyswerk is met 'n attiek bekroon. Volgens sy boustyl was die nuwe ambassade 'n stalinistiese ontwerp wat stylelemente van die sogenaamde "sosialistiese klassisisme" met die Berlynse klassisisme van die vroeë 19de eeu, maar ook met tradisionele Russiese boukuns verbind het. Hierdie boustyl sou enkele jare later rigtingwysend vir nuwe bouprojekte in die destydse Berlynse Stalinallee (tans Karl-Marx-Allee) wees waar ruim woonstelle vir arbeidergesinne ontstaan het.

Ook die ambassade se binneruimtes is pragtig versier. Opvallend is die koepelsaal waar feestelike onthale gehou word. Hierdie saal is net onder die dakkonstruksie van die gebou se middelpunt geleë en met glasmosaïeke ryk versier. Die ambassade se feessale op die eerste verdieping beslaan altesaam 1 500 m². Naas die koepelsaal is daar 'n wapen- asook 'n spieëlsaal. Die ambassadegebou is ter geleentheid van die 35ste herdenking van die Russiese Oktoberrewolusie op 7 November 1952 plegtig ingewy.

In die volgende dekades was die ambassadegebou nie beperk tot sy funksie as hoofsetel van die Sowjetunie se diplomatieke verteenwoordiging in die DDR nie. So is hier ook internasionale diplomatieke byeenkomste gereël soos die konferensie van die vier geallieerde magte (Sowjetunie, Verenigde State van Amerika, Verenigde Koninkryk en Frankryk) se ministers van buitelandse sake in 1954 en die onderhandelinge oor die Viermoondhedeverdrag oor Berlyn tussen 1970 en 1971.

In die 1960's en 1970's het naby die hoofgebou 'n aantal woon-, kantoor- en sakegeboue ontstaan wat naas diplomatieke woonstelle en kantore ook die Sowjetunie se handelsmissie, 'n Russiese skool en die hoofkantoor van die destyds staatsbeheerde Sowjet-Russiese lugdiens Aeroflot gehuisves het.

Nadat die Sowjetunie in 1991 verbrokkel het, is die hele gebouekompleks aan sy regsopvolger, die Russiese Federasie, oorgedra. Ná die hereniging van Duitsland was die regering aanvanklik nog in Bonn gesetel sodat die Berlynse gebou as filiaal van die Russiese Ambassade in Bonn gefungeer het. Die gebouekompleks is in die laat 1990's gerenoveer, terwyl 'n nuwe woongebou in Behrenstraße ontstaan het. Hier het ook 'n konsulêre afdeling ingetrek.

In 2000 het die Russiese Ambassade van Bonn na Berlyn, die nuwe regeringsetel van Duitsland, verhuis, en die Berlynse gebouekompleks het sy vroeëre funksie as hoofsetel van Rusland se diplomatieke verteenwoordiging in Duitsland hervat. Die geboue in Bonn, wat tussen 1976 en 1991 as Sowjet-Russiese ambassadegebou en tussen 1991 en 1999 as ambassade van die Russiese Federasie gedien het, huisves tans die Russiese Federasie se konsulaat-generaal.

Verwysings

Hierdie artikel, of gedeeltes daarvan, is uit die volgende Wikipedia-artikel vertaal: Russische Botschaft in Berlin

↑ Andreas Zellhuber: Unsere Verwaltung treibt einer Katastrophe zu … Das Reichsministerium für die besetzten Ostgebiete und die deutsche Besatzungsherrschaft in der Sowjetunion 1941–1945. München 2006, bl. 76
↑ H.D. Heilmann: Aus dem Kriegstagebuch des Diplomaten Otto Bräutigam. In: Götz Aly en ander (red.): Biedermann und Schreibtischtäter. Materialien zur deutschen Täter-Biographie, Institut für Sozialforschung in Hamburg: Beiträge zur nationalsozialistischen Gesundheits- und Sozialpolitik 4, Berlyn 1987, bl. 164 (vermelde bron: Otto Bräutigam: So hat es sich zugetragen. Würzburg 1968, bl. 669)