Siekte

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die bakterieë wat tuberkulose veroorsaak.

'n Siekte is 'n skadelike fisiese of psigiese afwyking van 'n organisme. Meer spesifiek, dit is 'n ontwrigting van die homeostase, die selfregulerende proses waardeur biologiese stelsels hulle stabiliteit bewaar deur by omstandighede aan te pas. Dit gaan dikwels met simptome gepaard wat die mediese toestand verklap.

Siektes veroorsaak meestal pyn, ongemak of 'n abnormale toestand. Dit kan deur genesing gevolg word, moontlik na behandeling, maar kan ook tot 'n gestremdheid of die dood lei. Voorkoming is gewoonlik beter as behandeling.

Voorbeelde van algemene siektes is griep en virusinfeksies van die lugweë. Algemene dodelike siektes is kanker en kardiovaskulêre siektes.

Gegewe die baie verskillende siektes is dit nie altyd moontlik om 'n duidelike onderskeid tussen siekte en gesondheid te tref nie. Daar is ook 'n kulturele sy, wat in die gewoontes en medikasie wat 'n samelewing gebruik bespeur kan word.

Die invloed van siektes is nie tot individue en hul onmiddellike omgewing beperk nie, maar het 'n groot rol in die geskiedenis van die mensdom gespeel. Volgens die historikus McNeill, selfs 'n sentrale rol.

Patologie is die studie waarbinne die verskillende stadia van siektes ondersoek word. So is etiologie die leer van die oorsake wat die ontwikkeling van siektes beskryf.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]