Sintagma

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Waar die paradigma te make het met die reekse taaleenhede wat op grond van ooreenkomste as klasse of kategorieë beskou kan word, het die sintagma te make met die ordening van tekens of taaleenhede op 'n lineêre as, d.w.s. in opeenvolging.

Op die sintagmatiese vlak funksioneer elke woord as deel van ʼn sintaktiese eenheid wat ʼn sin of deel van ʼn sin vorm. In kort is sintagma ʼn kombinasie van woorde wat ʼn sintaktiese rol in ʼn sin speel. Hierdie ordening van woorde is vasgelê volgens 7 grammatikale reëls, en ʼn sin kan dus net as ʼn sin funksioneer as die woorde volgens die reëls ingespan word. ʼn Term word gevorm deur ʼn sintaktiese kern wat die basiese funksies wys en dit kan bygevoeg word by ander woorde.