Skuurvastheid

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Skuurvastheid of skuurweerstand[1] is 'n materiaaleienskap wat kenmerk watter weerstand 'n materiaal teen vryf, skuur or skraap bied.

Papier[wysig | wysig bron]

Dit is 'n belangrike eienskap vir papier en papierbord en word in 'n laboratorium gemeet deur papier 'n bepaalde tyd aan draaiende skuurwiele bloot te stel. Dit kan droog of nat gedoen word.[2]

Tekstiel[wysig | wysig bron]

Skuurvastheid is ook 'n belangrike faktor wat die lewensduur van tekstielprodukte bepaal. Watter skuurvastheid 'n stof besit word deur die vesel, die draadstruktuur asook die tipe materiaal bepaal.[3]

Beton[wysig | wysig bron]

Die skuurvastheid van beton hang veral van sy krag af. 'n Toename in weerstand kan hoofsaaklik deur 'n toename van die sementgehalte en vermindering van die voggehalte bereik word.Die hardheid van die growwe aggregaat is minder belangrik omdat dit net 'n rol speel indien die matriks weggeslyt is.

Daar bestaan versnelde slytasietoetse vir beton, wat vermag 'n betroubare bepaling van die oppervlak se slytasie teen tyd te verkry. 'n Mikrometer word gebruik om met tussenposes van 5, 10, 15 en 30 minute die omvang van die slytasie te meet.[4]

Coatings[wysig | wysig bron]

Om die skuurvastheid te verbeter word dikwels 'n coating van byvoorbeeld PTFE gebruik.[5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Eskom woordeboek.
  2. "PrintWiki" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Oktober 2019. Besoek op 28 Februarie 2017.
  3. Textile innovative knowledge platform UK.
  4. "CCANZ" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Januarie 2020.
  5. The decc company.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]