(ε, δ)-definisie van 'n limiet

Whenever a point x is within δ units of c, f(x) is within ε units of L

In calculus, die (ε, δ)-definisie van `n limiet ("epsilon-delta definisie van `n limiet") is `n amptelike weergawe van die konsep van `n limit. Dit was eerste beskryf deur Bernard Bolzano in 1817, gevolg deur `n minder presiese weergawe deur Augustin-Louis Cauchy. Die defnitiewe moderne stelling was verskaf deur Karl Weierstrass.<ref name="grabiner">