(ε, δ)-definisie van 'n limiet

Wanneer 'n punt x binne δ eenhede van c is, is f(x) binne ε eenhede van L

In kalkulus is die (ε, δ)-definisie van ’n limiet ("epsilon-delta definisie van ’n limiet") 'n amptelike weergawe van die konsep van ’n limiet. Dit is eerste deur Bernard Bolzano in 1817 beskryf, gevolg deur ’n minder akkurate weergawe deur Augustin-Louis Cauchy. Die definitiewe moderne stelling is verskaf deur Karl Weierstrass.