Suider-Afrikaanse ietermagog: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
Anrie (besprekings | bydraes)
+ inligtingskas
 
Anrie (besprekings | bydraes)
+ inligting oor die ietermagog
Lyn 2: Lyn 2:
| color = pink
| color = pink
| name = Ietermagog
| name = Ietermagog
| status = Bedreigingstatus:Gevoelig vir bedreiging<ref>Pangolin Specialist Group (1996). [http://www.iucnredlist.org/search/details.php/12765/all ''Manis temminckii''.] 2006 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. Verkry op 2007-02-28.</ref>
| status = Bedreigingstatus: Gevoelig vir bedreiging<ref>Pangolin Specialist Group (1996). [http://www.iucnredlist.org/search/details.php/12765/all ''Manis temminckii''.] 2006 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. Verkry op 2007-02-28.</ref>
| image = Steppenschuppentier2.jpg
| image = Steppenschuppentier2.jpg
| image_width = 240px
| image_width = 240px
Lyn 15: Lyn 15:
| binomial_authority = Smuts, 1832
| binomial_authority = Smuts, 1832
}}
}}
Die '''ietermagog''', ook bekend as die '''ietermagô''', is 'n soogdier wat se lyf met harde horingskubbe oortrek is en in die oostelike en suidelike dele van Afrika voorkom. 'n Volwasse ietermagog is ongeveer 100&nbsp;cm, insluitende sy stert wat tussen 30 en 50&nbsp;cm kan wees. In vergelyking met sy stert en kragtige agterpote, is sy voorpote en kop relatief klein.

Ietermagogge is nagdiere en gebiedsgebonde: hulle kom gewoonlik in grasvelde of oop areas van beboste gebiede voor. Die diere woon in gate wat hulle in die grond grou, maar sal ook soortgelyke gate deur erdvarke of vlakvarke, wat nie meer gebruik word nie, oorneem. Te wyte aan die skaarsheid van die dier en sy uitstekende kamoeflering, is dit nie algemeen om 'n ietermagog in die wild waar te neem nie.

[[Beeld:Steppenschuppentier1a.jpg|thumb|left|Wanneer 'n ietermagog bedreig voel of aangeval word, rol hy hom in 'n bal op.]]
Wanneer 'n ietmagog bedreig voel of aangeval word, rol hy homself in 'n bal op. Die dier se harde skubbe kom op sy hele lyf voor, behalwe vir sy sagte maagarea; in 'n opgerolde posisie word dié area dan ook beskerm.

Die stapelvoedsel van die ietermagog is miere of termiete; sy goed-ontwikkelde kloue laat hom toe om die insekte se neste oop te breek op soek na voedsel.

'n Wyfie is telkens met slegs een kleintjie dragtig.


[[Kategorie:Soogdiere]]

Wysiging soos op 11:41, 28 Februarie 2008

Ietermagog
Bedreigingstatus: Gevoelig vir bedreiging[1]
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Genus:
Spesie:
M. temminckii
Binomiale naam
Manis temminckii
Smuts, 1832

Die ietermagog, ook bekend as die ietermagô, is 'n soogdier wat se lyf met harde horingskubbe oortrek is en in die oostelike en suidelike dele van Afrika voorkom. 'n Volwasse ietermagog is ongeveer 100 cm, insluitende sy stert wat tussen 30 en 50 cm kan wees. In vergelyking met sy stert en kragtige agterpote, is sy voorpote en kop relatief klein.

Ietermagogge is nagdiere en gebiedsgebonde: hulle kom gewoonlik in grasvelde of oop areas van beboste gebiede voor. Die diere woon in gate wat hulle in die grond grou, maar sal ook soortgelyke gate deur erdvarke of vlakvarke, wat nie meer gebruik word nie, oorneem. Te wyte aan die skaarsheid van die dier en sy uitstekende kamoeflering, is dit nie algemeen om 'n ietermagog in die wild waar te neem nie.

Wanneer 'n ietermagog bedreig voel of aangeval word, rol hy hom in 'n bal op.

Wanneer 'n ietmagog bedreig voel of aangeval word, rol hy homself in 'n bal op. Die dier se harde skubbe kom op sy hele lyf voor, behalwe vir sy sagte maagarea; in 'n opgerolde posisie word dié area dan ook beskerm.

Die stapelvoedsel van die ietermagog is miere of termiete; sy goed-ontwikkelde kloue laat hom toe om die insekte se neste oop te breek op soek na voedsel.

'n Wyfie is telkens met slegs een kleintjie dragtig.

  1. Pangolin Specialist Group (1996). Manis temminckii. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. Verkry op 2007-02-28.