Slawerny

Verklaring van die afskaffing van slawerny, deur Victor Hughes in die Guadeloupe, op die 1ste November 1794.

Slawerny is 'n toestand waarin een persoon, bekend as 'n slaaf, gedwonge en sonder vergoeding onder die beheer van 'n ander persoon werk. Die doel daarvan is omtrent altyd om die arbeid van die slaaf uit te buit. Slawe word die wettige of onwettige eiendom van hulle eienaars, en kan dus na willekeur gekoop of verkoop word.

Kulturele perspektiewe

Slawerny is ‘n natuurlike toestand vir sommige rasse, indien nie deur instink nie, dan wel deur afkoms. So het die Griekse wysgeer, Aristoteles, geglo.

In die 16de eeu het die Spanjaarde en Portugese begin om Afrika-slawe na Amerika te verskeep. Hierdie lande het kolonies in die tropiese klimaat van Suid- en Sentraal-Amerika begin vestig en produkte van hierdie gebiede, soos tabak, suiker, koffie, katoen en rys, na Europa en Brittanje uitgevoer.

Die aanvraag na hierdie produkte het al hoe groter geword en die enigste manier hoe hulle kon met produksie voorbly was om slawe van Afrika af in te voer.

Gedurende die 1760’s het slawerny sonder enige teenkanting plaasgevind. Maar tydens die 18de eeu het die regte van mense en politiek na vore begin tree en morele kwessies het aandag begin kry.

Slawerny is in 1772 as onwettig in Engeland verklaar. Kort na Engeland het Skotland in 1778 slawerny as onwettig verklaar.

Sien ook

• Kinderarbeid
• Kinderslawerny
• Kindermishandeling
• Slawehandel van die WIC