Fermat se laaste stelling: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
TjBot (besprekings | bydraes)
k r2.7.2) (robot Bygevoeg: en:Fermat's Last Theorem
Xqbot (besprekings | bydraes)
k r2.7.3) (robot Bygevoeg: sh:Fermatov posljednji teorem
Lyn 51: Lyn 51:
[[ru:Великая теорема Ферма]]
[[ru:Великая теорема Ферма]]
[[scn:Ùrtimu tiurema di Fermat]]
[[scn:Ùrtimu tiurema di Fermat]]
[[sh:Fermatov posljednji teorem]]
[[simple:Fermat's Last Theorem]]
[[simple:Fermat's Last Theorem]]
[[sk:Veľká Fermatova veta]]
[[sk:Veľká Fermatova veta]]

Wysiging soos op 21:54, 15 Junie 2012

Die 1670-uitgawe van Diophantus se Arithmetica bevat Fermat se kommentaar, spesifiek sy "laaste stelling" (Observatio Domini Petri de Fermat).

Fermat se laaste stelling is 'n stelling in getalleteorie wat sê dat geen positiewe heelgetalle , en die vergelyking vir enige heelgetalwaarde van groter as twee kan bevredig nie.

Hierdie stelling is die eerste in 1637 deur Pierre de Fermat, beroemd in die kantlyn van 'n afskrif van Arithmetica, vermoed, waar hy beweer het dat die bewys te groot was om in die kantlyn te pas. Ten spyte van die inspanning van talle wiskundiges, is 'n suksesvolle bewys eers 358 jaar later in 1995 deur Andrew Wiles gepubliseer. Die onopgeloste probleem het die ontwikkeling van algebraïese getalleteorie in die 19de eeu en die bewys van die modulariteitstelling in die 20ste eeu gestimuleer.