Sendeling

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Georg Schmidt, die eerste sendeling in Suid-Afrika.

'n Sendeling is 'n persoon wat probeer om mense tot sy eie geloof te bekeer. In die Christendom staan dit as evangelisasie bekend. Sendelinge word meestal van kerke, of ander plekke waar godsdiens beoefen word, na ongelowiges uitgestuur. Die meeste groot godsdienste in die wêreld maak van sendelinge gebruik om aanhangers te werf.

Die woord 'sendeling' is afgelei van die Latynse woord missio, wat uitstuur beteken. Die plek waar een of meer sendelinge gestasioneer is, staan as 'n sendingpos of -stasie bekend. Die studie van die verkondiging van die Christelike geloof aan nie-Christene heet missiologie.

Sendelinge verkondig nie net hulle geloof aan ander nie, maar voorsien ook soms behoeftiges en gemeenskappe van onderwys, voedsel en ander lewensmiddele. Sendelinge het byvoorbeeld gehelp om Noord-Sotho tot 'n skryftaal te ontwikkel.

Sendingstasie te Genadendal (c.1849), deur George French Angas

Die eerste sendeling in Suid-Afrika was die Duitser, Georg Schmidt. Hy is in 1737 deur die Morawiese Sendinggenootskap gestuur om die evangelie aan die Khoikhoi te verkondig. Hy open die eerste sendingstasie in suidelike Afrika op 23 April 1738 in die Baviaanskloof. Dit is dan ook die stigtingsdatum van die dorp, wat se naam in 1806 na Genadendal verander is.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]