Stimulus

In fisiologie is ʼn stimulus (meervoud stimuli, stimulusse) of prikkel ʼn waarneembare verandering in die interne of eksterne omgewing. Die vermoë van ʼn organisme of orgaan om op eksterne stimuli te reageer word sensitiwiteit genoem. Indien ʼn stimulus op ʼn sensoriese reseptor aangewend word, sal dit normaalweg ʼn refleks uitlok deur middel van sensoriese transduksie. Hierdie sensoriese reseptors kan inligting van buite die liggaam ontvang, soos tasreseptors in die vel of ligreseptors in die oog, asook van binne die liggaam, soos chemoreseptors en meganoreseptors. ʼn Interne stimulus is normaalweg die eerste komponent van ʼn homeostatiese beheerstelsel. Eksterne stimuli besit die vermoë om sistemiese reaksies regdeur die liggaam te veroorsaak, soos met die vlug-of-veg reaksie. Vir ʼn stimulus om met ʼn hoë mate van waarskynlikheid opgetel te word, moet sy vlak die absolute drempel oorskry; indien ʼn prikkel die drempel bereik word die inligting na die sentrale senuweestelsel gestuur, vanwaar dit geïntegreer word en besluite oor hoe om te reageer gemaak word. Hoewel stimuli gewoonlik die liggaam laat reageer, maak die sentrale senuweestelsels die finale besluit of ʼn sein ʼn reaksie regverdig of nie.

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.