Uitvinding
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Uitvinding is 'n nuutgevonde oplossing vir 'n probleem, meestal in die vorm van 'n produk. 'n Gedagtesprong is dikwels nodig alvorens die uitvinding gemaak kan word. Uitvindings stel mense in staat om nuwe uitdagings aan te pak. Die persoon wat die uitvinding maak, word die uitvinder genoem.
Die 'uitvinding' merk die gebeurtenis wat tot die ontstaan van die oplossing gelei het.
Voorbeelde[wysig | wysig bron]
Enkele voorbeelde van uitvindings is:
- dit wiel wat dit moontlik maak om voorwerpe te vervoer
- die lamp wat lig verskaf sonder vuur
- dit kompas wat mense help om rigting te bepaal
