Gaan na inhoud

Vloek (taal)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
In spotprente en strokiesprente word vloekwoorde dikwels uitgebeeld deur woorde met simbole te vervang ("grawlixes" in die leksikon van spotprenttekenaar Mort Walker).

Om te vloek is 'n sosiaal-aanstootlike gebruik van taal.[1] Gevolglik is vloek taalgebruik wat soms as onbeleefd, onbeskof, onbetaamlik of kultureel aanstootlik beskou word; in sekere godsdienste vorm dit sonde.[2] Dit kan gebruik word om 'n vernedering van iemand of iets te wys,[3] of beskou word as 'n uitdrukking van sterk gevoel teenoor iets. Sommige woorde kan ook as versterkers gebruik word.

In sy ouer, meer letterlike sin verwys "vloektaal" na 'n gebrek aan respek vir dinge wat as heilig beskou word, wat enigiets impliseer wat inspirerend of eerbiedig verdien, sowel as gedrag wat soortgelyke disrespek toon of godsdienstige aanstoot.[4]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Definition of Profanity", Merriam-Webster Online Dictionary, besoek op 2014-08-31.
  2. Wellman, Jared (18 September 2010). "Is cursing or swearing a sin?" (in English). Christian Apologetics and Research Ministry. Besoek op 16 Februarie 2022. ...from the biblical definition of sin, our overview of cursing, and Scripture's many expressions on the use of our tongue that it is without question a sin to curse.{{cite web}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  3. Marquis, A.N. (1940). "The Monthly Supplement: a current biographical reference service, Volumes 1-2". The Monthly Supplement. United States: A.N. Marquis. 1–2: 337.
  4. "Definition of profanity". Longman Dictionary of Contemporary English – online. Besoek op 11 September 2014.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]