Willem Andriessen

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Willem Andriessen
Gebore25 Oktober 1887
Sterf29 Maart 1964
GenresKlassiek
Beroep(e)Komponis
Willem Andriessen

Willem Andriessen (Haarlem, Nederland, 25 Oktober 1887 – Amsterdam, 29 Maart 1964) was 'n Nederlandse pianis en komponis.

Hy het as gevolg van die eise van uitvoerings en onderrig 'n ietwat skamele aantal werke gekomponeer, maar daar was nietemin 'n aantal pryse in België en Nederland aan hom toegeken.

Biografie[wysig | wysig bron]

Andriessen het by die Amsterdam Konservatoria gestudeer, en sy studies in 1906 voltooi. Die skool se Prys vir Uitstaande klavierspel is aan hom toegeken. Hy het dikwels verskyn in konsertprogramme in Nederland, en was bekend om sy interpretasies van Bach, Mozart, Beethoven en Robert Schumann, alhoewel hy ook klavierstukke gespeel het van tydgenote soos Debussy, Ravel, Bartók en Pijper.

Andriessen het klasgegee by die Koninklike Konservatoria, Den Haag (1910–18), en daarna in 1924 by die Muziekschool in Rotterdam. Hy was vanaf 1937 tot 1953 aangestel as direkteur van die Amsterdam Konservatoria.

Hy het ook radiouitsendings gegee van uitvoerings, wat analises van komposisies ingesluit het. Na aanleiding van die Nazi besetting van Nederland was hy en sy broer, Hendrik Andriessen in 1942 vir 'n jaar gevange geneem. Gedurende die tydperk het Willem aan sy mede-gevangenes lesing-konserte gegee.

Werke[wysig | wysig bron]

Orkestraal[wysig | wysig bron]

  • Ouverture (1905)
  • Klavierkonsert in Db (1908)
  • Scherzo, Hei, t'was in de Mei (1912, R/1956)

Koormusiek[wysig | wysig bron]

  • Mis (1914–16)
  • Sub tuum praesidium (1943, vir manlike koor)
  • Salve coeli digna (1944)
  • Ave Maria (1954, vir vroulike koor)
  • Exsultate deo (1954)
  • Missa brevis (1963)

Solo vokaal[wysig | wysig bron]

  • 4 liederen (1906)
  • Bruidsliederen (1909)
  • 3 liederen (1909)
  • 3 liederen (1911)
  • 2 liederen (1913)

Soloklavier[wysig | wysig bron]

  • Sonata (1934)
  • Praeludia (1942–50)
  • Sonatine (1945)
  • Praeludium (1960, vir linkerhand)

Bronne[wysig | wysig bron]