Slaap: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added

Inline

Wysiging soos op 15:08, 22 Augustus 2020

Slaap word verbind met ’n toestand van spierontspanning en ’n afname in die waarneming van stimulusse uit die omgewing.

Slaap is ’n natuurlike toestand van die liggaam en gees wat gekenmerk word deur ’n veranderde bewustheid, relatief min sintuiglike aktiwiteit, minder spieraktiwiteit, die onderdrukking van byna alle willekeurige spiere tydens die REM-slaapfase,^[1] en verminderde wisselwerkings met die omgewing.^[2] Dit word van ’n wakker toestand onderskei deur ’n afname in die vermoë om op stimulusse te reageer, maar dit is meer reaktief as ’n koma of bewusteloosheid en toon baie verskillende en aktiewe breinpatrone.

Slaap kom in herhalende fases voor waarin die liggaam wissel tussen twee afsonderlike modusse: REM-slaap en nie-REM- of NREM-slaap. Hoewel REM in Engels vir rapid eye movement ("vinnige oogbewegings") staan, het hierdie slaapmodus baie ander aspekte, insluitende feitlike verlamming van die liggaam. ’n Bekende aspek van slaap is ’n droom, ’n ervaring in min of meer ’n vertellende vorm wat baie met ’n wakker toestand ooreenstem, maar later gewoonlik as ’n fantasie onderskei kan word. Gedurende slaap is die grootste deel van die liggaam se stelsels in ’n anaboliese toestand, en dit help om die immuun-, senu-, skelet- en spierstelsels te herstel; dit is belangrike prosesse wat die gemoedstoestand-, geheue- en kognitiewe funksies onderhou en ’n groot rol speel in die werking van die endokriene en immuunstelsel.^[3]

Die interne horlosie van die liggaam bevorder daaglikse slaap tydens die nagure. Die uiteenlopende doele en meganismes van slaap is die onderwerp van aansienlike en voortdurende navorsing.^[4] Slaap is algemene gedrag dwarsdeur die evolusie van diere.^[5]

Mense kan aan verskeie slaapversteurings ly, soos slapeloosheid, slaapsug, slaapwandelary en slaapritmesteurings. Die gebruik van kunsmatige lig het die mens se slaappatrone aansienlik verander.^[6]

Fisiologie

’n Kunstenaar se kreatiewe illustrasie van REM-slaap.

Die grootste fisiologiese veranderings gedurende slaap vind in die brein plaas.^[7] Die brein gebruik aansienlik minder energie gedurende slaap as in die wakkerstadium, veral gedurende nie-REM-slaap. In streke met verminderde aktiwiteit herstel die brein sy voorraad adenosiene trifosfaat (ATP), die molekule wat vir die korttermynberging en vervoer van energie verantwoordelik is.^[8] As ’n mens wakker is, is die brein verantwoordelik vir 20% van die liggaam se energieverbruik, en dus het hierdie afname ’n merkbare invloed op algehele energieverbruik.^[9]

Slaap verhoog die sintuiglike drempel. Slapense mense ondervind dus minder stimulusse, maar kan gewoonlik steeds reageer op harde geluide en ander opvallende stimulusse.^[9]^[7]

Gedurende diepe slaap skei ’n mens pulse van groeihormone af. Alle slaap, selfs deur die dag, word verbind met die afskeiding van prolaktien.^[10]

Belangrike fisiologiese metodes om veranderings gedurende slaap te monitor en meet, sluit in ’n elektroënsefalografie (EEG) van breingolwe, ’n elektroökulografie (EOG) van oogbewegings en ’n elektromiografie (EMG) van skeletspieraktiwiteit. Die gelyktydige versameling van hierdie inligting word polisomnografie genoem en kan uitgevoer word in ’n gespesialiseerde slaaplaboratorium.^[11]^[12] Slaapnavorsers gebruik ook eenvoudige elektrokardiografie (EKG) vir hartaktiwiteit en aktigrafie vir motoriese bewegings.^[12]

Nie-REM- en REM-slaap

Slaap word in twee breë soorte verdeel: Nie-REM- (ook NREM-) en REM-slaap. (REM is die afkorting vir rapid eye movement, "vinnige oogbewegings"). Dié twee slaapstadiums is so verskillend dat fisioloë hulle as aparte gedragstoestande beskou. Nie-REM-slaap kom eerste voor en word ná ’n oorgangstydperk diepe slaap genoem. Gedurende dié fase neem liggaamstemperatuur en hartklop af en gebruik die brein minder energie.^[7] REM-slaap maak ’n kleiner deel van die algehele slaaptyd uit. Dit is hoofsaaklik wanneer drome en nagmerries voorkom en word verbind met gedesinchroniseerde en vinnige breingolwe, oogbewegings, ’n verlies aan spiertonus^[2] en die onderdrukking van homeostase (die stabilisering van die omgewing) .^[13]

Die slaapsiklus, wat uit wisselende tydperke van NREM- en REM-slaap bestaan, duur sowat 90 minute en kom vier tot ses keer gedurende ’n goeie nagrus voor.^[12]^[14] Die Amerikaanse Akademie vir Slaapmedisyne (AASM) verdeel NREM in drie stadiums: N1, N2 en N3; laasgenoemde word ook stadigegolf- of deltaslaap genoem.^[15] Die hele siklus se volgorde is gewoonlik: N1 → N2 → N3 → N2 → REM. REM-slaap kom voor wanneer ’n mens uit ’n diepe slaap terugkeer na stadium 2 of 1.^[2] Die tydperk van diepe slaap is langer vroeër in die nag, terwyl die REM-slaaptyd toeneem in die twee siklusse net voordat ’n mens natuurlik wakker word.^[12]

Ontwaking

Ontwaking, of wakker word, kan die einde van slaap beteken of bloot ’n oomblik om die omgewing te bespied en die liggaamsposisie te verander voordat ’n mens verder slaap. Slapers word gewoonlik wakker ná die einde of soms in die middel van ’n REM-fase. Interne sirkadiese aanwysers, tesame met die afname van homeostatiese slaapbehoeftes, sorg gewoonlik daarvoor dat ’n mens aan die einde van die slaapsiklus wakker word.^[16] Ontwaking behels verhoogde elektriese aktivering in die brein – dit begin met die talamus en versprei deur die harsingskors.^[16]

Gedurende ’n nag se slaap word ’n klein ruk gewoonlik in die wakker toestand deurgebring. Metings deur middel van EEG het aangetoon jong vroue is vir 0-1% van die langer slaaptydperk wakker en jong mans vir 0-2% van die tyd. By volwassenes is dié wakker tye langer, veral in latere siklusse. Volgens een studie is die wakker tyd in die eerste siklus van 90 minute 3%, in die tweede 8%, in die derde 10%, in die vierde 12% en in die vyfde 13-14%. Die grootste deel van dié wakker tyd kom net ná REM-slaap voor.^[16]

Baie mense word vandag met ’n wekker wakker;^[17] mense kan egter ook daaraan gewoond raak om self wakker te word, sonder ’n wekker.^[16] Baie mense slaap heeltemal anders op werkdae teenoor af tye, ’n patroon wat kan lei tot chroniese sirkadiese desinchronisasie.^[18]^[17] Baie mense kyk voor slapenstyd televisie of op ander skerms, ’n faktor wat die versteuring van die sirkadiese siklus kan vererger.^[19]^[20]

Tydreëling

Die tydreëling vir slaap word beheer deur die sirkadiese horlosie (Proses C), slaap-ontwaking-homeostase (Proses S) en in ’n mate deur individuele wilskrag.

Sirkadiese horlosie

Slaaptydreëling hang grootliks af van hormonale seine van die sirkadiese horlosie, of Proses C, ’n ingewikkelde neurochemiese stelsel wat seine uit ’n individu se omgewing gebruik om ’n interne dag-nag-rimte te skep. Prosess C werk die homeostatiese drang vir slaap deur die dag teen (en by nagtelike diere deur die nag).^[21]^[18] Die suprachiasmatiese kern (SCK), ’n deel van die breinstreek reg bo die optiese chiasma (kruising van oogsenuwees), word tans beskou as die belangrikste skakel vir dié proses; sekondêre horlosiestelsels is egter al dwarsdeur die liggaam ontdek.

’n Organisme waarvan die sirkadiese horlosie ’n reëlmatige rite toon wat met eksterne seine ooreenstem, word as "ingeslote" (entrained) beskryf; ’n ingeslote ritme duur voort selfs as die eksterne seine skielik verdwyn. As so iemand in ’n bunker afgesonder word met konstante lig of donkerte, sal hy steeds ritmiese toenames en afnames van liggaamstemperatuur en melatonien ondervind, met tydperke van effens langer as 24 uur. Wetenskaplikes verwys daarna as vryvloeiendheid (free-running) van die sirkadiese ritme. Onder natuurlike toestande verminder ligseine hierdie tydperk gereeld sodat dit beter ooreenstem met die 24 uur van ’n aardse dag.^[17]^[22]^[23]

Die sirkadiese horlosie oefen konstant invloed uit op die liggaam en beïnvloed die sinusoïdale skommelings in die liggaamstemperatuur tussen rofweg 36,2 °C en 37,2 °C.^[23]^[24] Die suprachiasmatiese kern self toon opsigtelike skommelings, wat intenser word tydens die subjektiewe dag (die deel van die rite wat ooreenstem met die werklike dag, ongeag of dit akkuraat is of nie) en neem af tot byna nul tydens die subjektiewe nag.^[25]

Die sirkadiese pasaangeër in die suprachiasmatiese kern het ’n regstreekse senuverbinding met die pineaalklier, wat die hormoon melatonien snags vrystel.^[25] Kortisolvlakke styg gewoonlik deur die nag – dit bereik ’n hoogtepunt wanneer ’n mens wakker word en neem deur die dag af.^[10]^[26] Die afskeiding van sirkadiese prolaktien begin laat in die middag, veral in vroue, en word daarna versterk deur ’n middel wat slaap bevorder en in die middel van die nag ’n hoogtepunt bereik. Sirkadiese ritme oefen ook ’n invloed uit op die nagtelike afskeiding van die groeihormoon.^[10] Slaperigheid neem deur die nag toe. REM-slaap kom meer dikwels voor gedurende die liggaam se minimum temperatuur binne die sirkadiese siklus, terwyl diepe slaap onafhankliker van sirkadiese tyd plaasvind.^[23]

Die interne sirkadiese horlosie word baie deur ligveranderings beïnvloed omdat dit die belangrikste aanwysers is van watter tyd dit is. Blootstelling aan selfs klein hoeveelhede lig deur die nag kan melatonienafskeiding onderdruk en die liggaamstemperatuur en slapeloosheid verhoog. Kort ligpulse op die regte tydstip in die sirkadiese siklus kan die interne horlosie grootliks oorstel.^[24] Blou lig het die grootste uitwerking,^[18] en dit lei tot kommer dat die gebruik van elektroniese media net voor slapenstyd met slaap kan inmeng.^[19]

Die moderne mens voel dikwels gedesinchroniseer van hulle interne sirkadiese horlosie vanweë werk (byvoorbeeld nagskof), lang reise en die uitwerking van binnenshuise beligting.^[23] Selfs as iemand vaak is of vroeër min geslaap het, kan dit moeilik wees om te bly slaap by die hoogtepunt van hulle sirkadiese siklus. Net so kan dit moeilik wees om wakker te word by die laagtepunt.^[16] ’n Gesonde jong mens wat in ritme met sonlig is, sal (deur die grootste deel van die jaar) ’n paar uur ná sonsondergang aan die slaap raak, ’n minimum liggaamstemperatuur om 06:00 ervaar en ’n paar uur ná sonsopkoms wakker word.^[23]

Proses S

Oor die algemeen raak ’n organisme se behoefte aan slaap groter hoe langer hy wakker is. Hierdie slaapskuld word "Proses S" genoem. Die balans tussen slaap en wakker wees word beheer deur ’n proses bekend as homeostase. Slaapskuld is geneig om te lei tot stadiger breingolwe in die frontale korteks, en dit veroorsaak ’n korter aandagspan, groter angs, ’n gebrekkige geheue en ’n knorrige bui. Daarteenoor is ’n goed uitgeruste individu se geheue en gemoedstoestand beter.^[27] Neurofisiologiese studies het getoon die frontale streke van die brein is veral vatbaar vir ’n homeostatiese slaapdrang.^[28]

Daar is nie ooreenstemming oor hoe ver slaapskuld kan opbou nie. Dit is ook onbekend of slaapskuld onder volwassenes in onlangse dekades baie verander het in die nywerheidswêreld. Hoewel slaapskuld opbou, bereik ’n mens blykbaar ’n maksimum slaapdrang ná 30 uur van wakker wees.^[23] In Westerse gemeenskappe slaap kinders waarskynlik minder as voorheen.^[29]

Een neurochemiese aanwyser van slaapskuld is adenosien, ’n senuoordraer wat tydens slaap baie van die liggaamsfunksies onderdruk wat met ’n wakker toestand verbind word. Adenosienvlakke neem toe in die korteks en basale voorbrein gedurende ’n lang tydperk sonder slaap, en neem af tydens die slaapherstellingstydperk; dit dien moontlik as ’n homeostatiese slaapreguleerder.^[30]^[31] Koffie en kafeïen blokkeer tydelik die uitwerking van adenosien, verleng die tyd wat ’n mens sonder slaap kan klaarkom en verkort die algehele slaaptyd en -gehalte.^[32]

Sosiale tydreëling

Mense word ook beïnvloed deur aspekte van "sosiale tyd", soos die tye wanneer ander mense wakker is, tye waarin gewerk moet word, tyd op die horlosie, ensovoorts. Tydsones, standaardtye wat gebruik word om die tyd vir mense in ’n sekere gebied eenvormig te hou, stem net min of meer met die opkomende en ondergaande son ooreen. Die aard van tydsones kan verduidelik word aan die hand van China, ’n land wat eens oor vyf tydsones gestrek het, maar nou net een (UTC+8) gebruik.^[17]

Verspreiding

Meerfasige slaap beteken ’n organisme slaap verskeie kere in ’n siklus van 24 uur, terwyl eenfasige slaap op net een slaaptydperk dui. In eksperimente was mense geneig om meer diwels tussen slaap en ’n wakker toestand te wissel (dus meerfasige slaap) as hulle niks beters gehad het om te doen nie.^[23] In ’n tydperk van 14 uur donkerte het mense tydens eksperimente dikwels twee keer geslaap (tweefasige slaap) – aan die begin en aan die einde van die donker tydperk. Tweefasige slaap was meer algemeen voor die nywerheidsrewolusie.^[26]

Verskillende kenmerkende slaappatrone, soos die spreekwoordelike "doutrapper" (vroegopstaner) en "naguil", word "chronotipes" genoem. Genetika en seks het ’n invloed op chronotipes, maar gewoontes ook. ’n Chronotipe kan ook mettertyd verander. Sewejariges sal eerder vroeg soggens wakker word as byvoorbeeld vyftienjariges.^[18]^[17]

Genetika

Identiese (mono-eiige) tweelinge is geneig om dieselfde slaappatrone te hê, maar nie gewone (twee-eiige) tweelinge nie. Senuoordraers, molekules waarvan die vervaardiging teruggespeur kan word na spesifieke gene, is een genetiese invloed op slaap wat ontleed kan word. Die sirkadiese horlosie het sy eie stel gene.^[33] Gene wat slaap kan beïnvloed, sluit in ABCC9, DEC2, dopamienreseptor D2^[34] en variante naby PAX 8 en VRK2.^[35]

Gehalte

Slaapgehalte kan uit ’n objektiewe of subjektiewe oogpunt beskou word. Objektiewe slaapgehalte verwys na hoe moeilik dit vir mense is om aan die slaap te raak en te bly slaap, en hoeveel keer hulle in ’n nag wakker word. Swak slaapgehalte versteur die siklus van oorgange tussen die verskillende slaapstadiums.^[36] Subjektiewe slaapgehalte verwys weer na ’n gevoel van uitgerustheid ná slaap. ’n Studie deur A. Harvey et al. (2002) het bevind lyers aan slapeloosheid was punteneriger in hulle evaluering van slaapgehalte as mense sonder slaapprobleme.^[37]

Ideale slaaptydperk

Mense se slaapbehoeftes wissel van ouderdom tot ouderdom en van mens tot mens; slaap word as lank genoeg beskou as daar geen slaperigheid deur die dag of geen wanfunksie is nie. Verder stem die slaaptydperk wat deur mense gerapporteer word, net gedeeltelik ooreen met werklike slaap soos deur aktigrafie gemeet.^[38] Mense wat aan "slaaptoestandwanindrukke" lei, kan byvoorbeeld rapporteer hulle het net vier uur geslaap, terwyl hulle eintlik ’n volle agt uur geslaap het.^[39]

Navorsers het bevind ses tot sewe uur slaap per nag hou verband met ’n lang lewe en hartgesondheid by mense, hoewel baie onderliggende faktore ook ’n rol speel.^[40]^[41]^[42]

Slaapprobleme word ook verbind met geestesteurings soos depressie, alkoholisme en bipolêre gemoedsteuring.^[43] Tot 90% van volwassenes met depressie het slaapprobleme. Afwykings wat deur EEG opgespoor is, sluit in onderbrekings in die slaaptyd, minder diepe slaap en veranderde REM-patrone, verspreiding deur die nag en in die omvang van oogbewegings.^[44]

Kinders

Teen tweejarige ouderdom het kinders se brein ’n grootte van 90% van dié van ’n volwassene bereik;^[45] die grootste deel van dié breingroei het plaasgevind in die tyd dat ’n kind die meeste slaap. Die ure wat ’n kind slaap, beïnvloed hulle vermoë om kognitiewe take te verrig (wat met waarneming te doen het).^[46]^[47] Kinders wat deur die nag slaap en min wakker word, se kognitiewe prestasies en temperament is beter as ander kinders s'n.^[47]^[48]^[49]

Slaap beïnvloed ook taalontwikkeling. Om dit te toets het navorsers kinders ’n vals taal geleer en getoets hoe goed hulle die taal se reëls onthou.^[50] Kinders wat binne vier uur gaan slaap het nadat hulle die taal geleer het, kon die taal se reëls beter onthou as kinders wat later wakker gebly het. Daar is ook ’n verband tussen slaap en ’n kind se woordeskat: Kinders wat op 12 maande snags langer geslaap het, het ’n beter woordeskat op 26 maande.^[49]

Aanbevelings

Kinders het baie ure slaap per dag nodig om te ontwikkel en reg te funksioneer: tot 18 uur vir pasgebores, met ’n afname hoe ouer die kind word.^[51] In 2015, ná ’n studie van twee jaar,^[52] het die Amerikaanse Nasionale Slaapstigting aangepaste aanbevelings bekend gemaak, soos in die tabel hier onder uitgestippel.

Ure slaap nodig vir elke ouderdomsgroep^[52]
Lewensfase en ouderdom	Slaap nodig
Pasgeborenes (0-3 maande)	14-17 uur
Babas (4-11 maande)	12-15 uur
Peuters (1-2 jaar)	11-14 uur
Voorskools (3-4 jaar)	10-13 uur
Skoolkinders (5-12 jaar)	9-11 uur
Tieners (13-17 jaar)	8-10 uur
Volwassenes (18-64 jaar)	7-9 uur
Ouer volwassenes (65⁺)	7-8 uur

Verwysings

↑ Ferri R., Manconi M., Plazzi G., Bruni O., Vandi S., Montagna P., Zucconi M. (2008). "A quantitative statistical analysis of the submentalis muscle EMG amplitude during sleep in normal controls and patients with REM sleep behavior disorder". Journal of Sleep Research. 17 (1): 89–100. doi:10.1111/j.1365-2869.2008.00631.x.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 "Brain Basics: Understanding Sleep". Office of Communications and Public Liaison, National Institute of Neurological Disorders and Stroke, US National Institutes of Health, Bethesda, MD. 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Oktober 2007. Besoek op 10 Desember 2013.
↑ "Sleep-wake cycle: its physiology and impact on health" (PDF). National Sleep Foundation. 2006. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 30 Augustus 2017. Besoek op 24 Mei 2017.
↑ Bingham, Roger; Sejnowski, Terrence; Siegel, Jerry; Dyken, Mark Eric; Czeisler, Charles (Februarie 2007). "Waking Up To Sleep" (Several conference videos). The Science Network. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Julie 2011. Besoek op 25 Januarie 2008.
↑ Joiner, William J. (Oktober 2016). "Unraveling the Evolutionary Determinants of Sleep". Current Biology. 26 (20): R1073–R1087. doi:10.1016/j.cub.2016.08.068. PMC 5120870. PMID 27780049.
↑ Randall, David K. (19 September 2012). "Book excerpt: How the lightbulb disrupted our sleeping patterns and changed the world". National Post. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 April 2019. Besoek op 31 Augustus 2016.
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 Pierre A.A. Maquet et al., "Brain Imaging on Passing to Sleep"; Hoofstuk 6 in Parmeggiani & Velluti (2005).
↑ Brown, pp. 1118–1119: "Compared with wakefulness, sleep reduces brain energy demands, as suggested by the 44% reduction in the cerebral metabolic rate (CMR) of glucose (791) and a 25% reduction in the CMR of O₂ (774) during sleep."
↑ ^9,0 ^9,1 Siegel Jerome M (2008). "Do all animals sleep?". Trends in Neurosciences. 31 (4): 208–213. doi:10.1016/j.tins.2008.02.001. PMID 18328577.
↑ ^10,0 ^10,1 ^10,2 Eve Van Cauter & Karine Spiegel (1999). "Circadian and Sleep Control of Hormonal Secretions", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 397–425.
↑ Brown, p. 1087.
↑ ^12,0 ^12,1 ^12,2 ^12,3 Rosa Peraita-Adrados, "Electroencephalography, Polysomnography, and Other Sleep Recording Systems"; Hoofstuk 5 in Parmeggiani & Velluti (2005).
↑ Parmeggiani (2011), Systemic Homeostasis and Poikilostasis in Sleep, pp. 12–15.
↑ McCarley Robert W. (2007). "Neurobiology of REM and NREM sleep". Sleep Medicine. 8 (4): 302–330. doi:10.1016/j.sleep.2007.03.005. PMID 17468046.
↑ Silber MH, Ancoli-Israel S, Bonnet MH, Chokroverty S, Grigg-Damberger MM, Hirshkowitz M, Kapen S, Keenan SA, Kryger MH, Penzel T, Pressman MR, Iber C (Maart 2007). "The visual scoring of sleep in adults" (PDF). Journal of Clinical Sleep Medicine. 3 (2): 121–131. doi:10.5664/jcsm.26814. PMID 17557422. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 24 Julie 2011. Besoek op 17 Maart 2009.
↑ ^16,0 ^16,1 ^16,2 ^16,3 ^16,4 Åkerstedt Torbjorn; Billiard Michel; Bonnet Michael; Ficca Gianluca; Garma Lucile; Mariotti Maurizio; Salzarulo Piero; Schulz Hartmut (2002). "Awakening from Sleep". Sleep Medicine Reviews. 6 (4): 267–286. doi:10.1053/smrv.2001.0202. PMID 12531132.
↑ ^17,0 ^17,1 ^17,2 ^17,3 ^17,4 Roenneberga Till; Kuehnlea Tim; Judaa Myriam; Kantermanna Thomas; Allebrandta Karla; Gordijnb Marijke; Merrow Martha (2007). "Epidemiology of the human circadian clock" (PDF). Sleep Medicine Reviews. 11 (6): 429–438. doi:10.1016/j.smrv.2007.07.005. hdl:11370/65d6f03a-88cd-405c-a067-4afbc1b9ba9d. PMID 17936039.
↑ ^18,0 ^18,1 ^18,2 ^18,3 Waterhouse Jim; Fukuda Yumi; Morita Takeshi (2012). "Daily rhythms of the sleep-wake cycle". Journal of Physiological Anthropology. 31 (5): 5. doi:10.1186/1880-6805-31-5. PMC 3375033. PMID 22738268.
↑ ^19,0 ^19,1 Chang, Anne-Marie; Aeschbach, Daniel; Duffy, Jeanne F.; Czeisler, Charles A. (27 Januarie 2015). "Evening use of light-emitting eReaders negatively affects sleep, circadian timing, and next-morning alertness". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America (in Engels). 112 (4): 1232–1237. Bibcode:2015PNAS..112.1232C. doi:10.1073/pnas.1418490112. ISSN 0027-8424. PMC 4313820. PMID 25535358.
↑ Basner Mathias; Dinges David F (2009). "Dubious Bargain: Trading Sleep for Leno and Letterman". Sleep. 32 (6): 747–752. doi:10.1093/sleep/32.6.747. PMC 2690561. PMID 19544750.
↑ Fuller Patrick M.; Gooley Joshua J.; Saper Clifford B. (2006). "Neurobiology of the Sleep-Wake Cycle: Sleep Architecture, Circadian Regulation, and Regulatory Feedback". Journal of Biological Rhythms. 21 (6): 482–93. doi:10.1177/0748730406294627. PMID 17107938.
↑ Phyllis C. Zee & Fred W. Turek (1999), "Introduction to Sleep and Circadian Rhythms", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 1–17.
↑ ^23,0 ^23,1 ^23,2 ^23,3 ^23,4 ^23,5 ^23,6 Derk-Jan Dijk & Dale M. Edgar (1999), "Circadian and Homeostatic Control of Wakefulness and Sleep", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 111–147'
↑ ^24,0 ^24,1 Charles A. Czeisler & Kenneth P. Wright, Jr. (1999), "Influence of Light on Circadian Rhythmicity in Humans", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 149–180.
↑ ^25,0 ^25,1 Piotr Zlomanczuk & William J. Schwartz (1999). "Cellular and Molecular Mechanisms of Circadian Rhythms in Mammals", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 309–342.
↑ ^26,0 ^26,1 Thomas A. Wehr (1999). "The Impact of Changes in Nightlength (Scotoperiod) on Human Sleep", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 263–285.
↑ Brown, pp. 1134–1138.
↑ Gottselig JM, Adam M, Rétey JV, Khatami R, Achermann P, Landolt HP (Maart 2006). "Random number generation during sleep deprivation: effects of caffeine on response maintenance and stereotypy". Journal of Sleep Research. 15 (1): 31–40. doi:10.1111/j.1365-2869.2006.00497.x. PMID 16490000.
↑ Iglowstein I, Jenni OG, Molinari L, Largo RH (Februarie 2003). "Sleep duration from infancy to adolescence: reference values and generational trends". Pediatrics. 111 (2): 302–307. doi:10.1542/peds.111.2.302. PMID 12563055.
↑ Huang, Z.L.; Zhan g, Z; Qu, W.M. (2014). "Roles of Adenosine and Its Receptors in Sleep–Wake Regulation". In Mori, Akihisa (red.). Adenosine receptors in neurology and psychiatry. International Review of Neurobiology. Vol. 119. pp. 349–371. doi:10.1016/B978-0-12-801022-8.00014-3. ISBN 978-0-12-801022-8. PMID 25175972.
↑ "The brain from top to bottom: Molecules that build up and make you sleep". McGill University, Montreal, Quebec, Canada. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2013. Besoek op 20 September 2012.
↑ Clark, I; Landolt, H. P. (2017). "Coffee, caffeine, and sleep: A systematic review of epidemiological studies and randomized controlled trials" (PDF). Sleep Medicine Reviews. 31: 70–78. doi:10.1016/j.smrv.2016.01.006. PMID 26899133. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 4 November 2018. Besoek op 19 November 2018.
↑ Brown, pp. 1138–1102.
↑ Zhang, Luoying; Fu, Ying‐Hui (2020). "The Molecular Genetics of Human Sleep". The European Journal of Neuroscience. 51 (1): 422–428. doi:10.1111/ejn.14132. PMC 6389443. PMID 30144347.
↑ Jones, Samuel E.; Tyrrell, Jessica; Wood, Andrew R.; Beaumont, Robin N.; Ruth, Katherine S.; Tuke, Marcus A.; Yaghootkar, Hanieh; Hu, Youna; Teder-Laving, Maris (1 Augustus 2016). "Genome-Wide Association Analyses in 128,266 Individuals Identifies New Morningness and Sleep Duration Loci". PLOS Genetics. 12 (8): e1006125. doi:10.1371/journal.pgen.1006125. ISSN 1553-7404. PMC 4975467. PMID 27494321.
↑ Barnes, C.M.; Lucianetti, L.; Bhave, D.P.; Christian, M.S. (2015). "You wouldn't like me when I'm sleepy: Leaders' sleep, daily abusive supervision, and work unit engagement". Academy of Management Journal. 58 (5): 1419–1437. doi:10.5465/amj.2013.1063.
↑ Harvey, A.G.; Payne, S. (2002). "The management of unwanted pre-sleep thoughts in insomnia: Distraction with imagery versus general distraction". Behaviour Research and Therapy. 40 (3): 267–277. doi:10.1016/s0005-7967(01)00012-2. PMID 11863237.
↑ Lauderdale DS, Knutson KL, Yan LL, Liu K, Rathouz PJ (2008). "Self-Reported and Measured Sleep Duration: How Similar Are They?". Epidemiology. 19 (6): 838–845. doi:10.1097/EDE.0b013e318187a7b0. PMC 2785092. PMID 18854708.
↑ Insomnia Causes Geargiveer 22 Oktober 2010 op Wayback Machine. Healthcommunities.com. Oorspronklik gepubliseer: 1 Desember 2000; bygewerk: 1 Desember 2007.
↑ Rhonda Rowland (15 Februarie 2002). "Experts challenge study linking sleep, life span". CNN. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Oktober 2012. Besoek op 29 Oktober 2013.
↑ Patel SR, Ayas NT, Malhotra MR, White DP, Schernhammer ES, Speizer FE, Stampfer MJ, Hu FB (Mei 2004). "A prospective study of sleep duration and mortality risk in women". Sleep. 27 (3): 440–444. doi:10.1093/sleep/27.3.440. PMID 15164896.
↑ Patel SR, Malhotra A, Gottlieb DJ, White DP, Hu FB (Julie 2006). "Correlates of long sleep duration". Sleep. 29 (7): 881–889. doi:10.1093/sleep/29.7.881. PMC 3500381. PMID 16895254.; cf. Irwin MR, Ziegler M (Februarie 2005). "Sleep deprivation potentiates activation of cardiovascular and catecholamine responses in abstinent alcoholics". Hypertension. 45 (2): 252–257. CiteSeerX 10.1.1.535.7089. doi:10.1161/01.HYP.0000153517.44295.07. PMID 15642774.
↑ Thase ME (2006). "Depression and sleep: pathophysiology and treatment" (Free full text). Dialogues in Clinical Neuroscience. 8 (2): 217–226. ISSN 1294-8322. PMC 3181772. PMID 16889107. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Julie 2016. Besoek op 22 Maart 2018.
↑ Mann, Joseph John; David J. Kupfer (1993). Biology of Depressive Disorders: Subtypes of depression and comorbid disorders, Part 2 (Google books). Springer. p. 49. ISBN 978-0-306-44296-4. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Maart 2017. Besoek op 24 Julie 2009.
↑ Dahl RE (2009). "The regulation of sleep and arousal: Development and psychopathology". Development and Psychopathology. 8 (1): 3–27. doi:10.1017/S0954579400006945.
↑ Jenni OG, Dahl RE (2008). "Sleep, cognition, and neuron, and emotion: A developmental review.". In Nelson CA, Luciana M (reds.). Handbook of developmental cognitive neuroscience (2de uitg.). Cambridge, Mass.: MIT Press. pp. 807–817. ISBN 978-0262141048.
↑ ^47,0 ^47,1 Scher A (2005). "Infant sleep at 10 months of age as a window to cognitive development". Early Human Development. 81 (3): 289–192. doi:10.1016/j.earlhumdev.2004.07.005. PMID 15814211.
↑ Spruyt K, Aitken RJ, So K, Charlton M, Adamson TM, Horne RS (2008). "Relationship between sleep/wake patterns, temperament and overall development in term infants over the first year of life". Early Human Development. 84 (5): 289–96. doi:10.1016/j.earlhumdev.2007.07.002. PMID 17707119.
↑ ^49,0 ^49,1 Bernier A, Carlson SM, Bordeleau S, Carrier J (2010). "Relations between physiological and cognitive regulatory systems: infant sleep regulation and subsequent executive functioning". Child Development. 81 (6): 1739–1752. doi:10.1111/j.1467-8624.2010.01507.x. PMID 21077861.
↑ Hupbach A, Gomez RL, Bootzin RR, Nadel L (2009). "Nap-dependent learning in infants". Developmental Science. 12 (6): 1007–1012. doi:10.1111/j.1467-7687.2009.00837.x. PMID 19840054.
↑ de Benedictis, Tina; Larson, Heather; Kemp, Gina; Barston, Suzanne; Segal, Robert (2007). "Understanding Sleep: Sleep Needs, Cycles, and Stages". Helpguide.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Januarie 2008. Besoek op 25 Januarie 2008.
↑ ^52,0 ^52,1 Hirshkowitz, Max; Whiton, Kaitlyn; et al. (14 Januarie 2015). "National Sleep Foundation's sleep time duration recommendations: methodology and results summary". Sleep Health. 1 (1): 40–43. doi:10.1016/j.sleh.2014.12.010. PMID 29073412. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 November 2017. Besoek op 4 Februarie 2015.

Skakels

Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Slaap.

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.

[1] Ferri R., Manconi M., Plazzi G., Bruni O., Vandi S., Montagna P., Zucconi M. (2008). "A quantitative statistical analysis of the submentalis muscle EMG amplitude during sleep in normal controls and patients with REM sleep behavior disorder". Journal of Sleep Research. 17 (1): 89–100. doi:10.1111/j.1365-2869.2008.00631.x.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)

[nih-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 "Brain Basics: Understanding Sleep". Office of Communications and Public Liaison, National Institute of Neurological Disorders and Stroke, US National Institutes of Health, Bethesda, MD. 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Oktober 2007. Besoek op 10 Desember 2013.

[3] "Sleep-wake cycle: its physiology and impact on health" (PDF). National Sleep Foundation. 2006. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 30 Augustus 2017. Besoek op 24 Mei 2017.

[4] Bingham, Roger; Sejnowski, Terrence; Siegel, Jerry; Dyken, Mark Eric; Czeisler, Charles (Februarie 2007). "Waking Up To Sleep" (Several conference videos). The Science Network. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Julie 2011. Besoek op 25 Januarie 2008.

[5] Joiner, William J. (Oktober 2016). "Unraveling the Evolutionary Determinants of Sleep". Current Biology. 26 (20): R1073–R1087. doi:10.1016/j.cub.2016.08.068. PMC 5120870. PMID 27780049.

[6] Randall, David K. (19 September 2012). "Book excerpt: How the lightbulb disrupted our sleeping patterns and changed the world". National Post. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 April 2019. Besoek op 31 Augustus 2016.

[MaquetEtAl2006-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 Pierre A.A. Maquet et al., "Brain Imaging on Passing to Sleep"; Hoofstuk 6 in Parmeggiani & Velluti (2005).

[8] Brown, pp. 1118–1119: "Compared with wakefulness, sleep reduces brain energy demands, as suggested by the 44% reduction in the cerebral metabolic rate (CMR) of glucose (791) and a 25% reduction in the CMR of O₂ (774) during sleep."

[Siegel2008-9] 9,0 ^9,1 Siegel Jerome M (2008). "Do all animals sleep?". Trends in Neurosciences. 31 (4): 208–213. doi:10.1016/j.tins.2008.02.001. PMID 18328577.

[VanCauterSpiegel1999-10] 10,0 ^10,1 ^10,2 Eve Van Cauter & Karine Spiegel (1999). "Circadian and Sleep Control of Hormonal Secretions", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 397–425.

[11] Brown, p. 1087.

[Peraita-Adrados2005-12] 12,0 ^12,1 ^12,2 ^12,3 Rosa Peraita-Adrados, "Electroencephalography, Polysomnography, and Other Sleep Recording Systems"; Hoofstuk 5 in Parmeggiani & Velluti (2005).

[13] Parmeggiani (2011), Systemic Homeostasis and Poikilostasis in Sleep, pp. 12–15.

[McCarley2007-14] McCarley Robert W. (2007). "Neurobiology of REM and NREM sleep". Sleep Medicine. 8 (4): 302–330. doi:10.1016/j.sleep.2007.03.005. PMID 17468046.

[15] Silber MH, Ancoli-Israel S, Bonnet MH, Chokroverty S, Grigg-Damberger MM, Hirshkowitz M, Kapen S, Keenan SA, Kryger MH, Penzel T, Pressman MR, Iber C (Maart 2007). "The visual scoring of sleep in adults" (PDF). Journal of Clinical Sleep Medicine. 3 (2): 121–131. doi:10.5664/jcsm.26814. PMID 17557422. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 24 Julie 2011. Besoek op 17 Maart 2009.

[AkerstedtEtAl2002-16] 16,0 ^16,1 ^16,2 ^16,3 ^16,4 Åkerstedt Torbjorn; Billiard Michel; Bonnet Michael; Ficca Gianluca; Garma Lucile; Mariotti Maurizio; Salzarulo Piero; Schulz Hartmut (2002). "Awakening from Sleep". Sleep Medicine Reviews. 6 (4): 267–286. doi:10.1053/smrv.2001.0202. PMID 12531132.

[RonnenbergEtAl2007-17] 17,0 ^17,1 ^17,2 ^17,3 ^17,4 Roenneberga Till; Kuehnlea Tim; Judaa Myriam; Kantermanna Thomas; Allebrandta Karla; Gordijnb Marijke; Merrow Martha (2007). "Epidemiology of the human circadian clock" (PDF). Sleep Medicine Reviews. 11 (6): 429–438. doi:10.1016/j.smrv.2007.07.005. hdl:11370/65d6f03a-88cd-405c-a067-4afbc1b9ba9d. PMID 17936039.

[WaterhouseEtAl2012-18] 18,0 ^18,1 ^18,2 ^18,3 Waterhouse Jim; Fukuda Yumi; Morita Takeshi (2012). "Daily rhythms of the sleep-wake cycle". Journal of Physiological Anthropology. 31 (5): 5. doi:10.1186/1880-6805-31-5. PMC 3375033. PMID 22738268.

[ChangAM-19] 19,0 ^19,1 Chang, Anne-Marie; Aeschbach, Daniel; Duffy, Jeanne F.; Czeisler, Charles A. (27 Januarie 2015). "Evening use of light-emitting eReaders negatively affects sleep, circadian timing, and next-morning alertness". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America (in Engels). 112 (4): 1232–1237. Bibcode:2015PNAS..112.1232C. doi:10.1073/pnas.1418490112. ISSN 0027-8424. PMC 4313820. PMID 25535358.

[20] Basner Mathias; Dinges David F (2009). "Dubious Bargain: Trading Sleep for Leno and Letterman". Sleep. 32 (6): 747–752. doi:10.1093/sleep/32.6.747. PMC 2690561. PMID 19544750.

[FullerEtAl2006-21] Fuller Patrick M.; Gooley Joshua J.; Saper Clifford B. (2006). "Neurobiology of the Sleep-Wake Cycle: Sleep Architecture, Circadian Regulation, and Regulatory Feedback". Journal of Biological Rhythms. 21 (6): 482–93. doi:10.1177/0748730406294627. PMID 17107938.

[22] Phyllis C. Zee & Fred W. Turek (1999), "Introduction to Sleep and Circadian Rhythms", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 1–17.

[DijkEdgar1999-23] 23,0 ^23,1 ^23,2 ^23,3 ^23,4 ^23,5 ^23,6 Derk-Jan Dijk & Dale M. Edgar (1999), "Circadian and Homeostatic Control of Wakefulness and Sleep", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 111–147'

[CzeislerWright1999-24] 24,0 ^24,1 Charles A. Czeisler & Kenneth P. Wright, Jr. (1999), "Influence of Light on Circadian Rhythmicity in Humans", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 149–180.

[ZlomanczukSchwartz1999-25] 25,0 ^25,1 Piotr Zlomanczuk & William J. Schwartz (1999). "Cellular and Molecular Mechanisms of Circadian Rhythms in Mammals", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 309–342.

[Wehr1999-26] 26,0 ^26,1 Thomas A. Wehr (1999). "The Impact of Changes in Nightlength (Scotoperiod) on Human Sleep", in Turek & Zee (reds.), Regulation of Sleep and Circadian Rhythms, pp. 263–285.

[27] Brown, pp. 1134–1138.

[28] Gottselig JM, Adam M, Rétey JV, Khatami R, Achermann P, Landolt HP (Maart 2006). "Random number generation during sleep deprivation: effects of caffeine on response maintenance and stereotypy". Journal of Sleep Research. 15 (1): 31–40. doi:10.1111/j.1365-2869.2006.00497.x. PMID 16490000.

[29] Iglowstein I, Jenni OG, Molinari L, Largo RH (Februarie 2003). "Sleep duration from infancy to adolescence: reference values and generational trends". Pediatrics. 111 (2): 302–307. doi:10.1542/peds.111.2.302. PMID 12563055.

[30] Huang, Z.L.; Zhan g, Z; Qu, W.M. (2014). "Roles of Adenosine and Its Receptors in Sleep–Wake Regulation". In Mori, Akihisa (red.). Adenosine receptors in neurology and psychiatry. International Review of Neurobiology. Vol. 119. pp. 349–371. doi:10.1016/B978-0-12-801022-8.00014-3. ISBN 978-0-12-801022-8. PMID 25175972.

[31] "The brain from top to bottom: Molecules that build up and make you sleep". McGill University, Montreal, Quebec, Canada. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2013. Besoek op 20 September 2012.

[32] Clark, I; Landolt, H. P. (2017). "Coffee, caffeine, and sleep: A systematic review of epidemiological studies and randomized controlled trials" (PDF). Sleep Medicine Reviews. 31: 70–78. doi:10.1016/j.smrv.2016.01.006. PMID 26899133. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 4 November 2018. Besoek op 19 November 2018.

[33] Brown, pp. 1138–1102.

[The_Molecular_Genetics_of_Human_Sleep-34] Zhang, Luoying; Fu, Ying‐Hui (2020). "The Molecular Genetics of Human Sleep". The European Journal of Neuroscience. 51 (1): 422–428. doi:10.1111/ejn.14132. PMC 6389443. PMID 30144347.

[:0-35] Jones, Samuel E.; Tyrrell, Jessica; Wood, Andrew R.; Beaumont, Robin N.; Ruth, Katherine S.; Tuke, Marcus A.; Yaghootkar, Hanieh; Hu, Youna; Teder-Laving, Maris (1 Augustus 2016). "Genome-Wide Association Analyses in 128,266 Individuals Identifies New Morningness and Sleep Duration Loci". PLOS Genetics. 12 (8): e1006125. doi:10.1371/journal.pgen.1006125. ISSN 1553-7404. PMC 4975467. PMID 27494321.

[36] Barnes, C.M.; Lucianetti, L.; Bhave, D.P.; Christian, M.S. (2015). "You wouldn't like me when I'm sleepy: Leaders' sleep, daily abusive supervision, and work unit engagement". Academy of Management Journal. 58 (5): 1419–1437. doi:10.5465/amj.2013.1063.

[37] Harvey, A.G.; Payne, S. (2002). "The management of unwanted pre-sleep thoughts in insomnia: Distraction with imagery versus general distraction". Behaviour Research and Therapy. 40 (3): 267–277. doi:10.1016/s0005-7967(01)00012-2. PMID 11863237.

[38] Lauderdale DS, Knutson KL, Yan LL, Liu K, Rathouz PJ (2008). "Self-Reported and Measured Sleep Duration: How Similar Are They?". Epidemiology. 19 (6): 838–845. doi:10.1097/EDE.0b013e318187a7b0. PMC 2785092. PMID 18854708.

[healthcom-39] Insomnia Causes Geargiveer 22 Oktober 2010 op Wayback Machine. Healthcommunities.com. Oorspronklik gepubliseer: 1 Desember 2000; bygewerk: 1 Desember 2007.

[40] Rhonda Rowland (15 Februarie 2002). "Experts challenge study linking sleep, life span". CNN. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Oktober 2012. Besoek op 29 Oktober 2013.

[41] Patel SR, Ayas NT, Malhotra MR, White DP, Schernhammer ES, Speizer FE, Stampfer MJ, Hu FB (Mei 2004). "A prospective study of sleep duration and mortality risk in women". Sleep. 27 (3): 440–444. doi:10.1093/sleep/27.3.440. PMID 15164896.

[42] Patel SR, Malhotra A, Gottlieb DJ, White DP, Hu FB (Julie 2006). "Correlates of long sleep duration". Sleep. 29 (7): 881–889. doi:10.1093/sleep/29.7.881. PMC 3500381. PMID 16895254.; cf. Irwin MR, Ziegler M (Februarie 2005). "Sleep deprivation potentiates activation of cardiovascular and catecholamine responses in abstinent alcoholics". Hypertension. 45 (2): 252–257. CiteSeerX 10.1.1.535.7089. doi:10.1161/01.HYP.0000153517.44295.07. PMID 15642774.

[Thase2006-43] Thase ME (2006). "Depression and sleep: pathophysiology and treatment" (Free full text). Dialogues in Clinical Neuroscience. 8 (2): 217–226. ISSN 1294-8322. PMC 3181772. PMID 16889107. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Julie 2016. Besoek op 22 Maart 2018.

[44] Mann, Joseph John; David J. Kupfer (1993). Biology of Depressive Disorders: Subtypes of depression and comorbid disorders, Part 2 (Google books). Springer. p. 49. ISBN 978-0-306-44296-4. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Maart 2017. Besoek op 24 Julie 2009.

[Dahl_2009-45] Dahl RE (2009). "The regulation of sleep and arousal: Development and psychopathology". Development and Psychopathology. 8 (1): 3–27. doi:10.1017/S0954579400006945.

[Jenni_Dahl_2008-46] Jenni OG, Dahl RE (2008). "Sleep, cognition, and neuron, and emotion: A developmental review.". In Nelson CA, Luciana M (reds.). Handbook of developmental cognitive neuroscience (2de uitg.). Cambridge, Mass.: MIT Press. pp. 807–817. ISBN 978-0262141048.

[Scher_2005-47] 47,0 ^47,1 Scher A (2005). "Infant sleep at 10 months of age as a window to cognitive development". Early Human Development. 81 (3): 289–192. doi:10.1016/j.earlhumdev.2004.07.005. PMID 15814211.

[Spruyt_2007-48] Spruyt K, Aitken RJ, So K, Charlton M, Adamson TM, Horne RS (2008). "Relationship between sleep/wake patterns, temperament and overall development in term infants over the first year of life". Early Human Development. 84 (5): 289–96. doi:10.1016/j.earlhumdev.2007.07.002. PMID 17707119.

[Bernier_2010-49] 49,0 ^49,1 Bernier A, Carlson SM, Bordeleau S, Carrier J (2010). "Relations between physiological and cognitive regulatory systems: infant sleep regulation and subsequent executive functioning". Child Development. 81 (6): 1739–1752. doi:10.1111/j.1467-8624.2010.01507.x. PMID 21077861.

[Hupbach_2009-50] Hupbach A, Gomez RL, Bootzin RR, Nadel L (2009). "Nap-dependent learning in infants". Developmental Science. 12 (6): 1007–1012. doi:10.1111/j.1467-7687.2009.00837.x. PMID 19840054.

[autogenerated1-51] Benedictis, Tina; Larson, Heather; Kemp, Gina; Barston, Suzanne; Segal, Robert (2007). "Understanding Sleep: Sleep Needs, Cycles, and Stages". Helpguide.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Januarie 2008. Besoek op 25 Januarie 2008.

[sleepfoundation-52] 52,0 ^52,1 Hirshkowitz, Max; Whiton, Kaitlyn; et al. (14 Januarie 2015). "National Sleep Foundation's sleep time duration recommendations: methodology and results summary". Sleep Health. 1 (1): 40–43. doi:10.1016/j.sleh.2014.12.010. PMID 29073412. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 November 2017. Besoek op 4 Februarie 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]

[48]

[49]

[50]

[51]

[52]

@@ Lyn 69: / Lyn 69: @@
 ===Gehalte===
 Slaapgehalte kan uit ’n objektiewe of subjektiewe oogpunt beskou word. Objektiewe slaapgehalte verwys na hoe moeilik dit vir mense is om aan die slaap te raak en te bly slaap, en hoeveel keer hulle in ’n nag wakker word. Swak slaapgehalte versteur die siklus van oorgange tussen die verskillende slaapstadiums.<ref>{{cite journal |last=Barnes |first=C.M. |last2=Lucianetti |first2=L. |last3=Bhave |first3=D.P. |last4=Christian |first4=M.S. |year=2015 |title=You wouldn't like me when I'm sleepy: Leaders' sleep, daily abusive supervision, and work unit engagement |journal=Academy of Management Journal |volume=58 |issue=5 |pages=1419–1437 |doi=10.5465/amj.2013.1063 |df=dmy-all |url=https://semanticscholar.org/paper/ff2fae3673eba2c298fcc046809ac38761bf3d00 }}</ref> Subjektiewe slaapgehalte verwys weer na ’n gevoel van uitgerustheid ná slaap. ’n Studie deur A. Harvey et al. (2002) het bevind lyers aan [[slapeloosheid]] was punteneriger in hulle evaluering van slaapgehalte as mense sonder slaapprobleme.<ref>{{cite journal |last=Harvey |first=A.G. |last2=Payne |first2=S. |year=2002 |title=The management of unwanted pre-sleep thoughts in insomnia: Distraction with imagery versus general distraction |journal=Behaviour Research and Therapy |volume=40 |issue=3 |pages=267–277 |pmid=11863237 |doi=10.1016/s0005-7967(01)00012-2}}</ref>
+==Ideale slaaptydperk==
+Mense se slaapbehoeftes wissel van ouderdom tot ouderdom en van mens tot mens; slaap word as lank genoeg beskou as daar geen slaperigheid deur die dag of geen wanfunksie is nie. Verder stem die slaaptydperk wat deur mense gerapporteer word, net gedeeltelik ooreen met werklike slaap soos deur aktigrafie gemeet.<ref>{{cite journal |vauthors=Lauderdale DS, Knutson KL, Yan LL, Liu K, Rathouz PJ | title = Self-Reported and Measured Sleep Duration: How Similar Are They? | journal = Epidemiology | volume = 19 | issue = 6 | pages = 838–845 | year = 2008 | pmid = 18854708 | pmc = 2785092 | doi = 10.1097/EDE.0b013e318187a7b0 }}</ref> Mense wat aan "slaaptoestandwanindrukke" lei, kan byvoorbeeld rapporteer hulle het net vier uur geslaap, terwyl hulle eintlik ’n volle agt uur geslaap het.<ref name=healthcom>[http://www.sleepdisorderchannel.com/insomnia/causes.shtml Insomnia Causes] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20101022083445/http://www.sleepdisorderchannel.com/insomnia/causes.shtml |date=22 Oktober 2010 }}. Healthcommunities.com. Oorspronklik gepubliseer: 1 Desember 2000; bygewerk: 1 Desember 2007.</ref>
+Navorsers het bevind ses tot sewe uur slaap per nag hou verband met ’n lang lewe en hartgesondheid by mense, hoewel baie onderliggende faktore ook ’n rol speel.<ref>{{cite news |author=Rhonda Rowland |title=Experts challenge study linking sleep, life span |date=15 Februarie 2002 |url=http://edition.cnn.com/2002/HEALTH/02/14/sleep.study/index.html |accessdate=29 October 2013 |work=CNN |archive-url=https://web.archive.org/web/20121005172421/http://edition.cnn.com/2002/HEALTH/02/14/sleep.study/index.html |archive-date=5 October 2012 |url-status=live |df=dmy-all }}</ref><ref>{{cite journal |vauthors=Patel SR, Ayas NT, Malhotra MR, White DP, Schernhammer ES, Speizer FE, Stampfer MJ, Hu FB | title = A prospective study of sleep duration and mortality risk in women | journal = Sleep | volume = 27 | issue = 3 | pages = 440–444 | date = Mei 2004 | pmid = 15164896 | doi=10.1093/sleep/27.3.440| doi-access = free }}</ref><ref>{{cite journal |vauthors=Patel SR, Malhotra A, Gottlieb DJ, White DP, Hu FB | title = Correlates of long sleep duration | journal = Sleep | volume = 29 | issue = 7 | pages = 881–889 | date = Julie 2006 | pmid = 16895254 | pmc = 3500381 | doi=10.1093/sleep/29.7.881}}; cf. {{cite journal |vauthors=Irwin MR, Ziegler M | title = Sleep deprivation potentiates activation of cardiovascular and catecholamine responses in abstinent alcoholics | journal = Hypertension | volume = 45 | issue = 2 | pages = 252–257 | date = Februarie 2005 | pmid = 15642774 | doi = 10.1161/01.HYP.0000153517.44295.07 | citeseerx = 10.1.1.535.7089 }}</ref>
+Slaapprobleme word ook verbind met [[geestesteuring]]s soos [[depressie]], [[alkoholisme]] en [[bipolêre gemoedsteuring]].<ref name="Thase2006">{{cite journal | author = Thase ME | title = Depression and sleep: pathophysiology and treatment | journal = Dialogues in Clinical Neuroscience | volume = 8 | issue = 2 | pages = 217–226 | year = 2006 | pmid = 16889107 | pmc = 3181772 | url = https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/depression.html | issn = 1294-8322 | format = Free full text | access-date = 22 Maart 2018 | archive-url = https://web.archive.org/web/20160704181902/https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/depression.html | archive-date = 4 Julie 2016 | url-status=live | df = dmy-all }}</ref> Tot 90% van volwassenes met depressie het slaapprobleme. Afwykings wat deur EEG opgespoor is, sluit in onderbrekings in die slaaptyd, minder diepe slaap en veranderde REM-patrone, verspreiding deur die nag en in die omvang van oogbewegings.<ref>{{cite book |last=Mann |first=Joseph John |author2=David J. Kupfer |title=Biology of Depressive Disorders: Subtypes of depression and comorbid disorders, Part 2 |url=https://books.google.com/books?id=qbbTmje6oskC&printsec=frontcover |format=Google books |accessdate=24 Julie 2009 |year=1993 |publisher=Springer |page=49 |isbn=978-0-306-44296-4 |archive-url=https://web.archive.org/web/20170310194247/https://books.google.com/books?id=qbbTmje6oskC&printsec=frontcover |archive-date=10 Maart 2017 |url-status=live |df=dmy-all }}</ref>
+===Kinders===
+[[Beeld:WLA metmuseum Bronze statue of Eros sleeping 7.jpg|thumb|’n Bronsbeeld van ’n slapende [[Eros (mitologie)|Eros]], 3de&nbsp;eeu&nbsp;v.C. – 1ste&nbsp;eeu&nbsp;n.C.]]
+Teen tweejarige ouderdom het kinders se brein ’n grootte van 90% van dié van ’n volwassene bereik;<ref name=Dahl_2009>{{cite journal | author =Dahl RE | title = The regulation of sleep and arousal: Development and psychopathology | journal = Development and Psychopathology | year = 2009 | volume = 8 | issue =1 | pages = 3–27 | doi = 10.1017/S0954579400006945 }}</ref> die grootste deel van dié breingroei het plaasgevind in die tyd dat ’n kind die meeste slaap. Die ure wat ’n kind slaap, beïnvloed hulle vermoë om kognitiewe take te verrig (wat met waarneming te doen het).<ref name = "Jenni_Dahl_2008" >{{cite book |veditors=Nelson CA, Luciana M | title = Handbook of developmental cognitive neuroscience |url=https://archive.org/details/handbookdevelopm00nels |url-access=limited | year = 2008 | publisher = MIT Press | location = Cambridge, Mass. | isbn = 978-0262141048 | edition = 2de |vauthors=Jenni OG, Dahl RE | chapter = Sleep, cognition, and neuron, and emotion: A developmental review. | pages = [https://archive.org/details/handbookdevelopm00nels/page/n819 807]–817 }}</ref><ref name="Scher_2005">{{cite journal | author = Scher A | title = Infant sleep at 10 months of age as a window to cognitive development | journal = Early Human Development | volume = 81 | issue = 3 | pages = 289–192 | year = 2005 | pmid = 15814211 | doi = 10.1016/j.earlhumdev.2004.07.005 }}</ref> Kinders wat deur die nag slaap en min wakker word, se kognitiewe prestasies en temperament is beter as ander kinders s'n.<ref name="Scher_2005"/><ref name="Spruyt_2007">{{cite journal |vauthors=Spruyt K, Aitken RJ, So K, Charlton M, Adamson TM, Horne RS | title = Relationship between sleep/wake patterns, temperament and overall development in term infants over the first year of life | journal = Early Human Development | volume = 84 | issue = 5 | pages = 289–96 | year = 2008  | pmid = 17707119 | doi = 10.1016/j.earlhumdev.2007.07.002 }}</ref><ref name="Bernier_2010">{{cite journal |vauthors=Bernier A, Carlson SM, Bordeleau S, Carrier J | title = Relations between physiological and cognitive regulatory systems: infant sleep regulation and subsequent executive functioning | journal = Child Development | volume = 81 | issue = 6 | pages = 1739–1752 | year = 2010 | pmid = 21077861 | doi = 10.1111/j.1467-8624.2010.01507.x }}</ref>
+Slaap beïnvloed ook taalontwikkeling. Om dit te toets het navorsers kinders ’n vals [[taal]] geleer en getoets hoe goed hulle die taal se reëls onthou.<ref name="Hupbach_2009">{{cite journal |vauthors=Hupbach A, Gomez RL, Bootzin RR, Nadel L | title = Nap-dependent learning in infants | journal = Developmental Science | volume = 12 | issue = 6 | pages = 1007–1012 | year = 2009 | pmid = 19840054 | doi = 10.1111/j.1467-7687.2009.00837.x | url = }}</ref> Kinders wat binne vier uur gaan slaap het nadat hulle die taal geleer het, kon die taal se reëls beter onthou as kinders wat later wakker gebly het. Daar is ook ’n verband tussen slaap en ’n kind se [[woordeskat]]: Kinders wat op 12 maande snags langer geslaap het, het ’n beter woordeskat op 26 maande.<ref name="Bernier_2010"/>
+===Aanbevelings===
+[[Beeld:"Plenty of sleep keeps him on the job" - NARA - 514792.jpg|thumb|220px|’n Plakkaat uit die [[Tweede Wêreldoorlog]] wat deur die Amerikaanse regering versprei is.]]
+Kinders het baie ure slaap per dag nodig om te ontwikkel en reg te funksioneer: tot 18 uur vir pasgebores, met ’n afname hoe ouer die kind word.<ref name="autogenerated1">{{cite web|url=http://www.helpguide.org/life/sleeping.htm |title=Understanding Sleep: Sleep Needs, Cycles, and Stages |accessdate=25 Januarie 2008 |last1=de Benedictis |first1=Tina |first2=Heather |last2=Larson |first3=Gina |last3=Kemp |first4=Suzanne |last4=Barston |first5=Robert |last5=Segal |year=2007 |publisher=Helpguide.org |url-status=dead |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080124000744/http://www.helpguide.org/life/sleeping.htm |archivedate=24 Januarie 2008 }}</ref> In 2015, ná ’n studie van twee jaar,<ref name="sleepfoundation">{{cite journal |author1=Hirshkowitz, Max |author2=Whiton, Kaitlyn |title=National Sleep Foundation's sleep time duration recommendations: methodology and results summary |journal=Sleep Health |url=http://www.sleephealthjournal.org/article/S2352-7218(15)00015-7/fulltext |date=14 Januarie 2015 |pmid=29073412 |doi=10.1016/j.sleh.2014.12.010 |accessdate=4 Februarie 2015 |display-authors=etal |volume=1 |issue=1 |pages=40–43 |archive-url=https://web.archive.org/web/20171114014645/http://www.sleephealthjournal.org/article/S2352-7218(15)00015-7/fulltext |archive-date=14 November 2017 |url-status=live |df=dmy-all }}</ref> het die Amerikaanse Nasionale Slaapstigting aangepaste aanbevelings bekend gemaak, soos in die tabel hier onder uitgestippel.
+{| class="wikitable"
+|+Ure slaap nodig vir elke ouderdomsgroep<ref name="sleepfoundation" />
+|-
+! Lewensfase en ouderdom
+! Slaap nodig
+|-
+| Pasgeborenes (0-3 maande)&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;
+| 14-17 uur
+|-
+| Babas (4-11 maande)
+| 12-15 uur
+|-
+| Peuters (1-2 jaar)
+| 11-14 uur
+|-
+| Voorskools (3-4 jaar)
+| 10-13 uur
+|-
+| Skoolkinders (5-12 jaar)
+| 9-11 uur
+|-
+| Tieners (13-17 jaar)
+| 8-10 uur
+|-
+| Volwassenes (18-64 jaar)
+| 7-9 uur
+|-
+| Ouer volwassenes (65<sup>+</sup>)
+| 7-8 uur
+|}
 ==Verwysings==