Abbasidiese Kalifaat

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
الخلافة العباسية
al-Khilāfah al-‘Abbāsīyyah

Abbasidiese Kalifaat

750-1285
Ligging of Abbasidiese Kalifaat
Ligging of Abbasidiese Kalifaat
Die Abbasidiese Kalifaat in sy grootste uitbreiding in 850
Hoofstad Koefa (750–762)
ar-Raqqah (796–809)
Samarra (836–892)
Bagdad (762–796, 809–836, 892–1258)
Taal/Tale Arabies, Aramees, Armeens, Berbers, Kopties, Georgies, Grieks, Koerdies, Persies, Turks[1][2]
Godsdiens Soennitiese Islam
Regering Monargie
Kalief
 - 750–754 As-Saffah
 - 1242–1258 Al-Musta'sim
Historiese tydperk Middeleeue
 - Stigting 750
 - Kruistogte 1095/99-1291
 - Ontbinding 1285
Geldeenheid Dinar (goue munt)
Dirham (silwer munt)
Fals (koper muntstuk)
Voorafgegaan deur
Opgevolg deur
Omajjadiese Kalifaat
Dabuyid-dinastie
Mongoolse Ryk
Tahirid-dinastie
Fatimidiese Kalifaat
Aghlabide
Emiraat van Cordoba

Die Abbasidiese Kalifaat (Arabies: العبّاسيّون, Abbāsīyūn) was die derde van vier Islamitiese kalifate wat ná die dood van Mohammed gestig is.

Dit is geregeer deur die Abbasid-dinastie van kaliefs wat in 750 gestig is en Bagdad in 762 hul hoofstad gemaak het nadat hulle die Omajjadiese Kalifaat omvergewerp het.

Dit is gestig deur ’n afstammeling van Mohammed se jongste oom, Abbas ibn Abd al-Muttalib. Dit het twee eeue lank gefloreer, maar het geleidelik verval met die opgang van die mag van die Turkse weermag wat dit geskep het, die Mamelukke. Binne 150 jaar nadat hulle mag oor Persië versprei het, is hulle gedwing om hulle gebied aan onafhanklike entiteite af te staan, onder andere die Aglabiede en Fatimiede.

Verwysings[wysig | wysig bron]