Absolute magnitude

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Absolute magnitude of absolute liggewendheid is die mate van werklike ligsterkte wat ’n hemelliggaam het. Omdat byvoorbeeld sterre se werklike ligsterkte nie met die blote oog waargeneem kan word nie omdat hulle nie ewe ver van die Aarde af is nie, is ’n manier ontwerp om hul magnitude te vergelyk soos wanneer hulle almal ewe ver sou wees. Dié afstand is vasgestel op 10 parsek (32,6 ligjare). Absolute magnitude word uitgedruk in ’n eenheid wat as "mag" of "M" afgekort word (vir magnitude). Hoe hoër ’n liggaam se absolute liggewendheid, hoe laer is die magnitude. Die helderste ster het ’n magnitude van sowat -9 mag, terwyl die dofste ster ’n helderheid van sowat 26 mag het. ’n Ster van 0 mag is 82,4 keer so helder as die son.

Skynbare magnitude (afgekort as "m") is die liggewendheid van die hemelliggaam soos van die Aarde af gesien en word beïnvloed deur die afstand en die Aarde se atmosfeer.

Bolometriese magnitude neem energie in ag wat by alle golflengtes uitgestraal word, dus oor die hele elektromagnetiese spektrum.

Vir ’n planetoïde of komeet is die absolute magnitude die werklike ligsterkte wat dit sou gehad het op ’n afstand van 1 astronomiese eenheid van sowel die Aarde as die son.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]