Arthur Barker

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Arthur Barker
Gebore  (1899-06-04)4 Junie 1899
Oorlede  13 Januarie 1939 (op 39)
Rede vir dood  Doodgeskiet tydens 'n ontsnappoging
Land  VSA
Bynaam  Doc
Claude Dade
Bob Barker
Ander name  Arthur R. Barker
(geboortenaam)
Misdaadbesonderhede
Misdaad  Moord[1]
Ontvoering[2]
Slagoffers  Thomas Sherill (vermoor)
Leo Pavlak (vermoor)
William Hamm (ontvoer)
Edward Bremer (ontvoer)
Beweging  Barker-Karpis-bende
Vonnisbesonderhede
Aangekeer  8 Januarie 1935
Vonnis  Lewenslange tronkstraf[1][2]
Status  Oorlede

Arthur R. "Doc" Barker (4 Junie 1899 - 13 Januarie 1939) was 'n Amerikaanse misdadiger, die seun van Ma Barker en lid van die Barker-Karpis-bende, wat deur sy broer Fred Barker en Alvin Karpis gestig is. Barker was bekend vir sy gewelddadige optrede, terwyl Fred en Karpis die bende se misdade beplan het. Hy is in 1935 in hegtenis geneem en gevonnis weens ontvoering. In 1936 is hy na Alcatraz gestuur en drie jaar later is hy doodgeskiet terwyl hy probeer het om van die Rock te ontsnap.

Barker word deur een skrywer beskryf as 'n "pampoenkop en dronkaard" wat nie veel meer as 'n wrede skurk was nie.[3] 'n Medegevangene op Alcatraz, Henri Young, het egter van hom gesê hy was "gedetermineeerd en roekeloos, en as hy eers iets begin het, sou niks hom keer buiten die dood nie".

Vroeë lewe[wysig | wysig bron]

Barker is in Aurora, Missouri, gebore as die seun van George Elias Barker en Arizona "Ma" Barker (gebore Clark). Omstreeks 1910 het die gesin na Tulsa, Oklahoma, verhuis. Deur die 1920's en 1930's het Barker en sy broers Herman, Lloyd en Fred talle misdade soos diefstal, moord en roof gepleeg. Op 18 Julie 1918 is Barker in hegtenis geneem vir die steel van 'n motor op die snelweg en na Joplin, Missouri, na die tronk gestuur. Op 19 Februarie 1920 het hy uit die tronk ontsnap. Onder die skuilnaam "Claude Dade" was Barker in roogtogte in Oklahoma betrokke. Hy is weer in hegtenis geneem en van Januarie tot Junie 1921 in die Oklahoma-staatsgevangenis aangehou onder die naam "Bob Barker".

Op 25 Augustus 1921 het Barker en drie ander mans 'n vrou op 'n hospitaalbouperseel beroof. Hulle is verras deur die nagwag, Thomas Sherill. Dié is doodgeskiet terwyl die mans gevlug het. Nadat Sherill se familie 'n privaat speurder gehuur het, is Barker en nog 'n man, Volney "Curley" Davis, vir die moord in hegtenis geneem.[4] Op 14 Januarie 1922 is Barker aan Sherill se moord skuldig bevind en tot lewenslange tronstraf in die Oklahoma-staatsgevangenis gevonnis. Barker het appèl teen sy vonnis aangeteken en altyd beweer hy is onskuldig. Hy is 10 jaar later, op 10 September 1932, op parool vrygelaat.[5]

Reünie met die Barker-bende[wysig | wysig bron]

Ná sy vrylating het Barker by sy broer Fred en Karpis aangesluit. Teen dié tyd is Barker beskryf as 'n stuurs man wat kwaai gedrink het en 'n "moodenaar met kil oë".[3]

Op 16 Desember 1932 het Barker deelgeneem aan 'n bankroof in Minneapolis. Twee polisiemanne is in die rooftog vermoor en 'n burgerlike is deur Barker se broer Fred doodgemaak toe die bende vlug. Op 30 Augustus 1933 het die Barker-Karpis-bende salarisse gesteel in 'n bank in Saint Paul, Minnesota. Barker het die polisieman Leo Pavlak doodgeskiet nadat hy reeds oorgegee het.

Barker het die bende ook gehelp om twee ryk sakemanne van Saint Paul, William Hamm in 1933 en Edward Bremer in 1934, te ontvoer. Lospryse van altesaam $300 000 is vir die mans betaal.

Arres[wysig | wysig bron]

Onbewus daarvan dat die polisie hulle in die ontvoerings geïdentifiseer het, het die bende eers na Kuba en daarna na Florida gevlug in 'n poging om die geld te was en hulle het 'n huis naby die Weirmeer gehuur. Barker wou nog 'n rooftog pleeg, maar die res van die bende het gemeen hulle moet 'n lae profiel handhaaf. Barker was verveeld en is na Chicago.

Hier is Barker in die straat deur die FBI herken en in hegtenis geneem. 'n Kaart wat in sy kamer gevind is, het daarop gedui waar die res van die bende is. Kort daarna het die FBI Fred en Ma Barker in die huurhuis gedood ná 'n lang skietery.

Barker is van Bremer se ontvoering aangekla en tot lewenslange gevangenisstraf gevonnis.[6]

Tronkstraf en dood[wysig | wysig bron]

Barker se tronklêer met sy polisiefoto.

Arthur Barker is saam met Alvin Karpis na Alcatraz gestuur om sy lewenslange tronkstraf uit te dien.[2] Op 13 Januarie 1939 het Barker en vier medegevangenes probeer ontsnap.[7] Henri Young het later van Barker gesê: "Hy was een van Amerika se gevaarlikste mans. Ek weet egter hy was gedetermineerd en roekeloos, en as hy eers iets begin het, sou niks hom keer buiten die dood nie. Ek kan nie aan enigiemand dink wat ek eerder saam met my wou hê in 'n ontsnapping uit Alcatraz nie."[7]

Barker en sy vier medegevangenes het een mistige nag oor die tronkmure geklim en die strand bereik. Hulle het toe in twee pare verdeel. Barker en Dale Stamphill het saam na San Francisco probeer swem, maar die gety het hulle teruggestoot. Hulle het toe vinnig 'n vlot probeer bou van stukkies hout wat op die strand gelê het. 'n Wag het hulle egter gesien toe die mis lig. Hy het hulle beveel om hulle arms in die lug te gooi, maar hulle het hom geïgnoreer. Stamphill het later gesê hulle het geen waarskuwings gehoor nie. Die wag het op hulle geskiet en hulle in die bene geword.

Nog 'n skoot van 'n patrollieboot het Barker in die kop gewond. Hy het vir Stamphill gesê: "Moenie beweeg nie; hulle gaan ons doodmaak".[7] Barker is weer gevang en is kort daarna aan sy wonde dood.[8] Die ander drie gevangenes is ook weer gevang en na eensame opsluiting gestuur.[9]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 Potter, Claire Bond (1998). War on Crime: Bandits, G-men, and the Politics of Mass Culture. Rutgers University Press. p. 173. ISBN 0-8135-2487-3.
  2. 2,0 2,1 2,2 MacCabee, Paul (1995). John Dillinger Slept Here. Minnesota Historical Society Press. p. 274. ISBN 0-87351-316-9.
  3. 3,0 3,1 Mahoney, Tim (2013). Secret Partners: Big Tom Brown and the Barker Gang. Minnesota Historical Society Press. p. 60. ISBN 978-0-873-51904-5.
  4. Mahoney 2013 p.15
  5. Mooney, Martin (1939). The Parole Scandal. Los Angeles: Lymanhouse. p. 287. OCLC 3316493; Frethem, Deborah; Smith, Cynthia Schreiner (2020). Alvin Karpis and the Barker Gang in Minnesota. Charleston, S.C.: The History Press. p. 55. ISBN 9781467146227.
  6. FBI Barker-Karpis summary
  7. 7,0 7,1 7,2 Ward, Davis, Alcatraz: The Gangster Years, University of California Press, 2009, pp.169; 487.
  8. William B. Breuer, J. Edgar Hoover and His G-Men, Praeger, 1995, p.235.
  9. Esslinger, Michael (2003). Alcatraz: A Definitive History of the Penitentiary Years. Ocean View Publishing. p. 180. ISBN 0-9704614-0-2.

Skakels[wysig | wysig bron]