Baäl I

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Detail van die smekende heerser (regs), wat Baäl I kan wees, op die oorwinningstele van Esarhaddon.

Baäl I was van 680 tot 660 v.C. koning van Tirus. Sy naam is dieselfde as dié van die Fenisiese god Baäl. Hy het heffings betaal aan Assirië, wat die res van Fenisië verower het.

Verdrag met Esarhaddon[wysig | wysig bron]

Omstreeks 675 v.C. het Baäl I 'n vasalverdrag (tans in die Britse Museum) met die Assiriese koning Esarhaddon aangegaan in ruil vir Tirus se handelsregte.[1] Dié twee heersers verskyn waarskynlik saam op die oorwinningstele van Esarhaddon, wat omstreeks 670 v.C. laat maak is.[2] Op die stele, wat opgerig is om die nederlaag van Egipte te gedenk, word die figuur wat veronderstel is om die Fenisiese koning te wees gewys met deurpriemde lippe wat vasgebind is aan toue om Esarhaddon se linkerhand.[3]

Volgens bronne was Baäl I 'n prominente vasal en is hy om verskeie faktore dalk in Assirië begunstig. Sy vloot het die Assiriërs gehelp om die koning van Sidon gevange te neem en om Assirië se gesag in Siprus te versterk.[3] Hy was ook die eerste heerser op die lys vasale wat materiaal vir Esarhaddon se paleis in Nineve verskaf het.[3]

Teen 671 v.C. het Baäl Assirië uitgedaag deur 'n verbond met Taharqa, koning van Koesj, te sluit.[3] Esarhaddon het Tirus aangeval en Baäl I het later oorgegee en die meeste van sy dorpe aan Esarhaddon afgestaan.[4] Sy dogters is na die koning gestuur met aansienlike bruidskatte. Geleerdes dink egter Esarhaddon het nie Tirus verower nie.[3][1] Baäl Is nooit gevang nie en hy het sy troon behou. Hoewel Esarhaddon op die stele beweer het hy het die stad verower, het hy bloot die eiland afgesper en sy voorraad water en kos afgesny.[3]

Assurbanipal se bewind[wysig | wysig bron]

Die koning van Tirus word weer genoem in die inskripsies oor Esarhaddon se seun, Assurbanipal. Hy word die eerste genoem vir sy deelname aan die koning se tweede veldtog in die Nylvallei en -delta om Assiriese oorheersing oor Egipte te vestig.[3] Die inskripsies noem 'n latere oorlog met Baäl I weens sy betrekkinge met Egipte.[5] Die koning het dalk ook geweier om heffings te betaal.[6] Uit weerwraak het Assurbanipal die Tiriese hawen afgesper totdat Baäl I oorgegee het.[6]

Omstreeks 668 v.C. het Baäl I heffings betaal en vloothulp gestuur vir Assurbarnipal se veldtog teen Egipte.[7] Het het ook sy seun, Yehawmelek, na Assurbanipal gestuur met groot heffings. Volgens Assurbanipal self het hy Baäl se seun later teruggestuur as 'n genadedaad.[6]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 Leick, Gwendolyn (27 September 2001). Who's Who in the Ancient Near East. Londen: Psychology Press. p. 37. ISBN 0-415-13231-2.
  2. Spalinger, Anthony (1974). "Esarhaddon and Egypt: an analysis of the First Invasion of Egypt". Orientalia. 43: 295–326.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Lipiński, Edward (2006). On the Skirts of Canaan in the Iron Age: Historical and Topographical Researches. Leuven: Peeters Publishers. pp. 192, 193. ISBN 978-90-429-1798-9.
  4. Elayi, Josette (2018). The History of Phoenicia. ISD LLC. p. 172. ISBN 978-1-937040-82-6.
  5. Barton, John (2002). The Biblical World, Volume 1. New York: Routledge. p. 502. ISBN 0415275733.
  6. 6,0 6,1 6,2 Sader, Hélène (2019). The History and Archaeology of Phoenicia. Atlanta, GA: SBL Press. p. 132. ISBN 9781628372557.
  7. Woolmer, Mark (2021). A Short History of the Phoenicians: Revised Edition (in Engels). London: Bloomsbury Publishing. p. 49. ISBN 978-1-350-15392-9.

Skakels[wysig | wysig bron]