Berryiet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Berryiet
 
Formule Pb3(Ag,Cu)5Bi7S16 
Nickel-Strunz (10) 2.HB.20d  
Kleur Grys tot blougrys 
Glans Metaalagtig 
Hardheid (Mohs) 
Digtheid 6,899 [g/cm3] (bereken)[1] 
Kristalsisteem Monoklinies 
Ruimtegroep P21/m 
Nommer 11 
Eenheidsel a=12.703(2), b=4.0305(7), c=28.925(5) Å, β=102.484(2)°[1]
* Lys van minerale
Portaal Geologie

Berryiet is 'n mineraal met die formule Pb3(Ag,Cu)5Bi7S16. Dit kom voor as grys tot blougrys monokliniese prismas. Dit is ondeursigtig en het 'n metaalglans. Dit het 'n Mohs-hardheid van 3,5 en 'n relatiewe digtheid van 6.7. Dit is die eerste keer in 1965 geïdentifiseer deur die gebruik van X-straaldiffraksie deur die mineraloog Leonard Gascoigne Berry (1914–1982). Dit word in die Park- en San Juan provinsies in Colorado gevind. Dit kom voor in sulfieddraende kwartsare in Colorado en met siderietryke krioliet in Ivigtut, Groenland.

Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]

Berryiet kristalliseer in 'n ingewikkelde monokliniese struktuur. Dit bestaan uit plate van vier lae swaelione wat afwissel met 'n laag koper en swael met koper in 'n effens verwronge driehoekige koördinasie. Die plate het 'n struktuur wat soos PbS s'n lyk. Daar is twee silwerposisies wat in die binnekant van die plaat geleë is en 'n amper lineêre koördinasie het. Al drie Pb-posisies het 'n agtvoudige koördinasie van 'n effens asimmetriese tweevoudige gekapte trigonale prisma. Daar is sewe bismutposisies. [1]

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 Dan TOPA, Emil MAKOVICKY, Hubert PUTZ, W. Gus MUMME (2006). "THE CRYSTAL STRUCTURE OF BERRYITE, Cu3Ag2Pb3Bi7S16". The Canadian Mineralogist. 44: 465-480.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)