De Havilland Hornet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
De Havilland Hornet
'n de Havilland Hornet F.3 van 64 Eskader.
Tipe Vegvliegtuig
Vervaardiger De Havilland
Nooiensvlug 28 Julie 1944
Bekendstelling 1946
Onttrek 1956
Status Uit diens gestel
Hoofgebruikers Britse Lugmag
Britse Vloot
Vervaardig 1945-1950
Aantal gebou 383

Die De Havilland Hornet is 'n Britse, enkelsitplek, tweemotorige vegvliegtuig wat gedurende die Tweede Wêreldoorlog ontwikkel is maar nie betyds voltooi is om diens te doen in die oorlog nie. Dit is ontwerp uit die ondervinding wat met die De Havilland Mosquito opgedoen is. Dit was nie ontwerp om die Mosquito te vervang nie, dit was ontwerp om Japannese vegvliegtuie in die Stille Oseaan te vernietig. Dit is 'n nuwe vliegtuig. Een van die vereistes was 'n lang togafstand en om dit te bereik was die daar gefokus op vaartbelyning. Ook het Rolls-Royce 'n nuwe weergawe van die Merlinenjin met 'n kleiner frontale area ontwikkel om lugweerstand te verminder. Die twee skroewe het in teenoorgestelde rigtings gedraai. Die Hornet was ook die laaste suier-aangedrewe vegvliegtuig wat in die Britse Lugmag diens gedoen het.

Die grootste verskil met die Mosquito was dat die Hornet se vlerke van hout en metaal gebou was, die Mosquito s'n was net van hout. Die Hornet was die eerste vliegtuig waar die kleefmiddel Redux gebruik was; Redux kan hout aan metaal heg.

Geoffrey de Havilland jr. het op 28 Julie 1944 die eerste vlug met die vliegtuig onderneem. Aflewering het eers in April 1945 begin en eers in Mei 1946 was die eerste Hornet eskader gevorm; 64 Eskader. Die Hornet's in Brittanje het diens gedoen tot in 1951 en was vervang met die Gloster Meter Mk. 8. Hulle diensrolle was reeds vanaf 1949 verander vanaf onderskepping na aanvalvliegtuig. Die meeste Hornet's het deelgeneem aan die aksie in Maleisië in 1951 en hulle goed van hul taak gekwyt. Hier het hulle vuurpyle en bomme dra. Die Hornet's van 45 Eskader is eers in 1955 met die De Havilland Vampire vervang.

Daar was ook 'n model ontwikkel vir die Britse Vloot bekend as die Sea Hornet. Hulle vlerke kon opvou, was toegerus met 'n landingshaak, asook vloot radio en radar. Die onderstel was ook aangepas om op vliegdekskepe te kan land. Daar was ook 'n twee sitplek nagvegter Sea Hornet ontwikkel. Laasgenoemde was aansienlik stadiger. Die vloot se 801 Eskader het diens gedoen op HMS Implacable vanaf 1949 tot en met 1951.

Tegniese besonderhede[wysig | wysig bron]

Besonderhede van die De Havilland Horent F.Mk 3:
Item Statistiek
Aantal motors 2
Tipe motor Skroef
Vervaardiger Rolls-Royce Merlin 130/131 inlyn suier
Kraglewering per motor 2,030 perdekrag
Vlerkspan 13,73 m
Lengte 11,18 m
Hoogte 4,32 m
Vlerkoppervlakte 33,54 m2
Maksimum opstygmassa 9 493 kg
Maksimum snelheid 759 km/h
Operasionele hoogte 10 675m
Togafstand met bomvrag van 5 443 kg 4 827 km
Bewapening Vier 20 mm kanonne in neus

bomme of vuurpyle van 908 kg onder vlerke

Sien ook[wysig | wysig bron]

Bron[wysig | wysig bron]