Hippo gepantserde troepedraer

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Hippo gepantserde troepedraer

Die Hippo (seekoei) was 'n Suid-Afrikaanse gepantserde troepedraer. Dit is spesiaal ontwerp om bestand te wees teen landmyne en kan tien infanteriste en 'n bemanning van twee vervoer.[1] Die voertuig se afstand beheerde skiettoring bedien dubbele masjiengewere van 7,62 mm, maar soos ander geïmproviseerde gevegsvoertuie word dit net tot 'n beperkte mate beskerm teen ballistiese bedreigings.[1]

Ontwikkelingsgeskiedenis[wysig | wysig bron]

As 'n tussentydse oplossing wat ontplooi is om die bedreiging van landmyne wat deur die South West African People's Organisation (SWAPO) in Noord-Ovamboland gelê is, te hanteer. Soortgelyk aan die BTR-152, bied dit 'n troepekompartement met sitplekke na voor. Visie is beperk tot vensters met smal plaatglas. Hierdie uitleg was algemeen ongewild en is later met die Buffel gepantserde troepedraer reggestel.[2] Daar was skietpoorte vir die insittendes en 'n aangedrewe masjiengeweer skiettoring kon op die oop top aangebring word, alhoewel dit selde aangebring is. Passasiers en bemanning het afgeklim vanaf 'n agterdek.[2]

Die Hippo Mk1-R was gebaseer op 'n M1961 Bedford-vragmotoronderstel, wat in 1974 van Suid-Afrikaanse diens uitgefaseer is.[3] Die Mk1-R is vervaardig van sagte staal en RB390 pantserstaal.[1] Sowat 150 Mk1-R is in 1974 bestel en na die Suid-Afrikaanse polisie gestuur, en nog vyf is aan die Suidwes-Afrikaanse owerhede geskenk.[2] Polisie-eenhede het verskeie agtergelaat toe hulle in 1976 aan Rhodesië onttrek het; hierdie is deur Rhodesiese Veiligheidsmagte behou en later aan die nasionale weermag van Zimbabwe oorgedra.[4] In 1978 is 120 Hippo Mk1-R-omskakelings van M1970 Bedfords gedoen vir die Suid-Afrikaanse Weermag, wat verantwoordelikheid aanvaar het vir patrollies langs die Angolese grens en 'n nuwe mynbeskermde voertuig benodig het. Die Hippo Mk1-M het ROQ TUFF-staal gebruik in plaas van sagte staal. Die Suid-Afrikaanse Leër het 402 Mk1-M bestel.[1]

Die Hippo het sy doel vir die Suid-Afrikaanse Leër gedien, maar dit was swaar en het nie 'n werklike veldryvermoë gehad nie. 'n Nuwe mynbeskermde voertuig is in April 1976 ontwerp, alhoewel dit nog twee jaar sou duur voordat die Buffel uiteindelik die Hippo sou vervang as die leër se voorste troepedraende mynbeskermde voertuig.[1]

Variante[wysig | wysig bron]

  • Hippo Mk1-R - model 1974, gebou op die 1961 Bedford-onderstel.
  • Hippo Mk1-M - 1978-model, gebou op die 1970 Bedford-onderstel.

Operateurs[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "Surviving The Ride". 30 Degrees South. ISBN 978-1-928211-17-4. Besoek op 24 Julie 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 Heitman, Helmoed-Römer. South African Armed Forces. Buffalo Publications 1990. ISBN 0-620-14878-0 bl 44.
  3. "Lesakeng". South African Armour Museum. 6 Desember 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Julie 2013. Besoek op 18 Junie 2013.
  4. 4,0 4,1 Nelson, Harold. Zimbabwe: A Country Study. pp. 237–317.
  5. Moorcraft, Paul L.; McLaughlin, Peter (April 2008) [1982]. The Rhodesian War: A Military History. Barnsley: Pen and Sword Books. ISBN 978-1-84415-694-8.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Peter Gerard Locke & Peter David Farquharson Cooke, Fighting Vehicles and Weapons of Rhodesia 1965-80, P&P Publishing, Wellington 1995. ISBN 0-473-02413-6
  • Peter Stiff, Taming the Landmine, Galago Publishing Pty Ltd., Alberton (South Africa) 1986. ISBN 9780947020040

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.