Julius Otto Jeppe

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Julius Otto Jeppe (Smithfield, Oranje-Vrystaat, 22 September 1855Kaapstad, 18 Augustus 1938) was ’n Suid-Afrikaanse sakeman.

Jeppe, ’n seun van dr. Hermann Jeppe wat in armoede oorlede is in die distrik Prieska, het sy opvoeding ontvang aan die Suid-Afrikaanse Kollegeskool in die Moederstad, waar hy sy grootvader aan moederskant, die bekende suifhandelaar Otto Landsberg, in sy sakebelange opgevolg het.

Die Hoër Seunskool Jeppe in Johannesburg is na sy neef sir Julius Jeppe genoem en die voorstad Jeppestown na sy welgestelde familie aan die Rand, onder wie sy neef Carl en dié en sir Julius se vader, ook Julius. Nog ’n oom, Fred Jeppe, was in sy leeftyd die mees vooraanstaande kartograaf in Transvaal en posmeester-generaal.

Sy vader was Transvaalse Volksraadslid en weesheer, maar in 1873 is beweer dat hy geld verduister het in sy hoedanigheid as lid van die kommissie van die weeskamer. Hoewel hy al sy eiendom, waaronder sy huis, aan die staat gegee het as vergoeding vir die geldelike verlies wat dit as gevolg van sy nalatige boekhouding moes lei, is hy nietemin begin 1874 uit sy amp as weesheer ontslaan en 'n strafgeding teen hom ingestel vir "landsdievery en bedrog". Hy het Transvaal as 'n verarmde man verlaat en in 1881, toe Julius reeds uit die huis was, in armoedige omstandighede met sy gesin geleef op 'n plaas naby Gong-Gong, die spoeldelwerye aan die Vaalrivier sowat 24 myl van Barkly-Wes af. Jeppe het as konsul-generaal vir Griekeland (1895–1937), Denemarke (1897–1936), Japan (1910–'18) en Roemenië (1921–'26) gedien en was ’n baanbreker in die wolhandel tussen Suid-Afrika en Japan. Hy het etlike buitelandse eerbewyse ontvang.

Bronne[wysig | wysig bron]