Odussee

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die nege beginverse van Homeros se Odussee.
Odusseus en die Sirenes, deur John William Waterhouse, 1891.

Die Odussee of Odusseia (ook geskryf OdysseeGrieks: Ὀδύσσεια) is een van twee belangrike, antieke Griekse epiese gedigte wat met Homeros verbind word. Dit is gedeeltelik ’n opvolg op die Ilias, die ander werk wat waarskynlik deur Homeros geskyf is. Dit is die tweede werk van die Westerse letterkunde (die Illias is die eerste) en is vermoedelik geskryf aan die einde van die 8ste eeu v.C.[1][2]

Homeros, Odussee, manuskrip, 3de kwartaal van die 15de eeu (Britse Biblioteek)

Die hoofonderwerp van die gedig is Odusseus (of Odysseus) en sy lang reis huiswaarts ná die val van Troje. Dit neem hom tien jaar om terug te kom op Ithaka ná die tienjarige Trojaanse Oorlog. In sy afwesigheid is aangeneem dat hy dood is, en sy vrou, Penelope, moes in dié tyd hard probeer om ’n klomp vryers aan ’n lyntjie te hou wat graag met die "weduwee" wou trou.

Die oorspronklike gedig is in ’n mondelinge tradisie geskryf en was bedoel om gesing eerder as gelees te word.[1] Die Odussee is geskryf in ’n streeklose poëtiese dialek van Grieks en bestaan uit 12 110 reëls van daktiliese heksameter.[3]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 D.C.H. Rieu se inleing tot The Odyssey (Penguin, 2003), bl. xi.
  2. "Oldest extract of Homer's Odyssey found". BBC (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Mei 2020. Besoek op 21 Julie 2019.
  3. Fox, Robin Lane (2006), The Classical World: An Epic History from Homer to Hadrian, Basic Books, p. 19, ISBN 046502496