Platinum(II)chloried

**Eienskappe**
Algemeen
Naam	Platinum(II)chloried
Struktuurformule van
Chemiese formule	PtCl₂
Molêre massa	265,99 [g/mol] ^[1]
CAS-nommer	10025-65-7^[1]
Voorkoms	grysgroen tot bruin poeier^[1]
Fasegedrag
Fase	β-PtCl₂
Selkonstantes	a_h=1312,6(2)pm; c_h=866,6(2)pm; a_rh=811,0(1)pm; α=108,04(2)°^[2]
Ruimtegroep	R3m
Nommer	166
Fase	α-PtCl₂; hoë temperatuur
Selkonstantes	a=1325,8(3)pm; b=319,4(1)pm;c=680,2(2); β=107,75(3)°^[3]
Ruimtegroep	C2/m
Nommer	12
Smeltpunt	ontbind 581 °C^[1]
Kookpunt
Digtheid	5,87 [g/cm³]^[1]
Oplosbaarheid	onoplosbaar^[1]
Suur-basis eienskappe
pKa
Veiligheid
Flitspunt
LD₅₀	3423 [mg/kg] (oraal; rot) ^[1]
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

Portaal Chemie

Platinum(II)chloried is 'n sout van platinum in sy 2+ oksidasietoestand en waterstofchloried met die formule PtCl₂.

Kristalstrutuur[wysig | wysig bron]

Die β-vorm van PtCl₂ kristalliseer in 'n romboëdriese struktuur wat opgebou is uit heksamere molekules (PtCl₂)₆ of Pt₆Cl₁₂. Hierdie molekule het 'n effens romboëdries verwronge kuboktaëdriese vorm wat vergelyk kan word met die ooreenkomstige palladiumchloriedmolekule Pd₆Cl₁₂ maar tog effens daarvan verskil. Die palladiumstruktuur het 'n laer simmetrie (R3)^[2]

Die hoëtemperatuurfase α-PtCl₂ het 'n veselagtige monokliniese struktuur. Dit toon dubbelbande van rand- en/of hoekgekoppelde vierkant-planêre PtCl₄-eenhede wat parallel aan die b-as loop. ^[3]

Chemiese eienskappe[wysig | wysig bron]

Die stof kan verkry word uit heksachloroplatinumsuur wat as die heksahidraat H₂PtCl₆·6H₂O verhandel word. Verhitting teen 513K onder chloorgas lewer die bruirooi platinum(IV)chloried PtCl₄ op. Verhitting teen 773K lewer dit PtCl₂. Dit sublimeer na die koeler deel (~723K) van die reaksiebuis as 'n geelbruin poeier en en vorm na ~24 uur donkerrooi naaldvormige kristalle van β-PtCl₂^[2]

Die α-vorm kan uit die β-fase verkry word deur dit teen 500 °C te verhit. Kristalle kan deur chemiese damptransport met Cl₂ of Al₂Cl₆ verkry word.^[3]

Verwysings[wysig | wysig bron]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 "platinum chloride". PbChem NIH.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 von Schnering, H.G., Chang, J.-H., Peters, K., Peters, E.-M., Wagner, F.R., Grin, Y.,Thiele, G. (2003). "Structure and Bonding of the Hexameric Platinum(II) Dichloride, Pt6Cl12 (β-PtCl2)". Z. anorg. allg. Chem. 629: 516–522. doi:10.1002/zaac.200390084.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 BERNT KREBS, CLAUS BRENDEL; HARALD SCHÄFER (1988). "Neue Untersuchungen an a-Platindichlorid Darstellung und Struktur". Z. anorg. allg. Chem. 561: 119–131.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)

[PC-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 "platinum chloride". PbChem NIH.

[Schnering-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 von Schnering, H.G., Chang, J.-H., Peters, K., Peters, E.-M., Wagner, F.R., Grin, Y.,Thiele, G. (2003). "Structure and Bonding of the Hexameric Platinum(II) Dichloride, Pt6Cl12 (β-PtCl2)". Z. anorg. allg. Chem. 629: 516–522. doi:10.1002/zaac.200390084.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)

[Krebs-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 BERNT KREBS, CLAUS BRENDEL; HARALD SCHÄFER (1988). "Neue Untersuchungen an a-Platindichlorid Darstellung und Struktur". Z. anorg. allg. Chem. 561: 119–131.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)

[1]

[2]

[3]