Rooimoeraskreef
| Procambarus clarkii | |
|---|---|
| |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Subfilum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Subgenus: | |
| Spesie: | P. clarkii
|
| Binomiale naam | |
| Procambarus clarkii | |
Die rooimoeraskreef (Procambarus clarkii) is 'n varswaterkreef wat inheems is aan noordelike Mexico en suidelike dele van Amerika. Die kreef is egter deur troeteldierhandel en akwakultuur oor die wêreld heen versprei en 'n indringer spesie in baie lande geword waar dit inheemse waterspesies en -habitatte vernietig.
Suid-Afrika[wysig | wysig bron]
Die kreef is reeds die eerste keer in Oktober 2017 in Welkom in 'n swembad gekry. Na 'n wenk is 'n groot bevolking in Junie 2018 in 'n dam buite Welkom gevind wat deur die Universiteit van die Vrystaat se Prof. Linda Basson as sodanig geidentifiseer is. Die kreef is die draer van 'n dodelike siekte wat reeds inheemse krewe in Europa uitgewis het. Afrika het geen varswaterspesies nie.
Die Departement van Omgewingsake en die Vrystaatse departement van ekonomiese kleinsakeontwikkeling, toerisme en ongewingsake werk nou saam met die plaaslike en distriksmunisipaliteite om die kreef uit roei en die verspreiding daarvan te keer. Die Departement sê die rooimoeraskreef is 'n aggressiewe akwatiese indringerspesie en dit kan in koel weer tot 17 km ver loop na waterbronne. Die departement sê ook die kreef grou tonnels en kan só skade aan damme en besproeingskanale aanrig.
Die rooimoeraskreef word gelys as 'n verbode varswaterspesie en mag glad nie in die land aangehou word nie.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Bron[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ K. A. Crandall (2010). "Procambarus clarkii". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2010: e.T153877A4557336. doi:10.2305/IUCN.UK.2010-3.RLTS.T153877A4557336.en. Besoek op 9 Januarie 2018.
- ↑ C. Girard (1852). "A revision of the North American astaci, with observations on their habits and geographic distribution". Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia. 6: 87–91.