Gaan na inhoud

Vincente Minnelli

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Weergawe deur KabouterBot (besprekings | bydraes) op 09:01, 25 Junie 2020 (Robot: standardiseer verwysingsjablone en voeg argiefskakels in.)
(verskil) ← Ouer weergawe | bekyk huidige weergawe (verskil) | Nuwer weergawe → (verskil)
Vincente Minnelli
Geboortenaam Lester Anthony Minnelli
Geboorte (1903-02-28)28 Februarie 1903
Sterfte 25 Julie 1986 (op 78)
Nasionaliteit Amerikaans
Beroep(e) Regisseur
Aktiewe jare 1928-1976
Internet-rolprentdatabasis-profiel
Georges Guétary, Oscar Levant en Gene Kelly in An American in Paris.

Vincente Minnelli (gebore as Lester Anthony Minnelli; 28 Februarie 1903 – 25 Julie 1986) was ’n Amerikaanse regisseur van die verhoog en silwerdoek wat van die grootste klassieke musiekprente van sy tyd gemaak het, soos Meet Me in St. Louis, Gigi, The Band Wagon en An American in Paris. Hy het ook komedies en melodramas geregisseer.[1] Hy was van 1945 tot 1951 met Judy Garland getroud; hulle was die ouers van Liza Minnelli.

Loopbaan

[wysig | wysig bron]

Ná hoërskool het Minnelli na Chicago verhuis, waar sy eerste werk as vensterversierder by ’n afdelingswinkel was. Hy het later vir die fotograaf Paul Stone gewerk wat veral akteurs in Chicago se teaterdistrik afgeneem het. Sy belangstelling in die teater het gegroei en hy het graag kunsboeke gelees.

Minnelli se eerste werk in die teater was as kostuum- en stelontwerper in die Chicago-teater, wat later met ’n groter groep saamgesmelt het, en hy het soms in New York gewerk. Hy het later na Greenwich Village verhuis en by Radio City Music Hall gewerk kort ná die opening daarvan in 1932. Hy het sy pad opgewerk van stelontwerper tot verhoogbestuurder.

Die eerste toneelstuk wat hy geregisseer het nadat hy by die Music Hall weg is, was ’n musiekrevue, At Home Abroad, wat in Oktober 1935 geopen het. Dit is positief ontvang en het ’n speelvak van twee jaar gehad. Hierna het Ziegfeld Follies of 1936, Hooray for What!, Very Warm for May The Show is On gevolg. Minnelli het ’n goeie reputasie gekry en hy is in 1940 ’n werk aangebied by MGM.[2]

Sy eerste rolprent was Cabin in the Sky (1943), wat duidelik deur die teater beïnvloed is. Kort daarna het hy I Dood It[3] en Meet Me in St. Louis (1944) geregisseer. In dié tyd het hy op die prent se ster, Judy Garland, verlief geraak.[4] Hulle is in Junie 1945 getroud en het ’n dogter, die aktrise en sangeres Liza Minnelli, gehad. Die Minnelli's is uniek in die sin dat pa, ma en dogter Oscars gewen het.[5]

Benewens sy musiekprente soos An American in Paris (1951), Brigadoon (1954), Kismet (1955) en Gigi (1958), het hy ook komedies en melodramas geregisseer soos Madame Bovary (1949), Father of the Bride (1950), The Bad and the Beautiful (1952), Designing Woman (1957) en The Courtship of Eddie's Father (1963). Sy laaste fliek was A Matter of Time (1976).

Minnelli het ’n Oscar-benoeming gekry vir An American in Paris (1951) en het later een gewen vir Gigi (1958). Peter Bart sê in sy boek The Gross dat Minnelli een van die suksesvolste regisseurs van alle tye was, en ongetwyfeld die suksesvolste een in die 1940's en 1950's.[6] Die Franse regering het hom ’n paar weke voor sy dood in 1986 ’n kommandeur van die land se Erelegioen gemaak.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Obituary Variety Obituaries, 30 Julie 1986.
  2. Minnelli, Vincente; Hector Arce (1974). I Remember It Well. Garden City, NY: Doubleday. ISBN 978-0-385-09522-8.
  3. Crowther, Bosley (11 November 1943). "I Dood It (1943) THE SCREEN; 'I Dood It,' a One-Man Comedy, the Same Being Red Skelton, With an Assist From Eleanor Powell, Opens at Paramount". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Maart 2016.
  4. Levy, Emanuel (2009). Vincente Minnelli: Hollywood's Dark Dreamer. New York: St. Martin's Press. p. 81. ISBN 978-0-312-32925-9.
  5. Soos opgemerk deur Robert Osborne in ’n onderhoud met Liza Minnelli, uitgesaai op TCM, 11 Desember 2010
  6. Bart, Peter (1999). The Gross: The Hits, The Flops (Eerste uitg.). St. Martins Press. p. 257. ISBN 0312198949.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]