Betaalmuur
Betaalmuur
| Subklas van | Toegangsbeheer |
|---|---|
| Faset van | digitale media |
| Inheemse etiket | péage de lecture numérique, verrou d'accès payant, paywall |
| Kort naam | péage |
| Hutsmerk | paywalled |
| Gekarakteriseer deur | paid |
| Teenoorgestelde van | Vrye toegang |
| Wikidata-eienskap | online access status |
Met 'n betaalmuur (Engels: paywall) word digitale toegang tot inligting, nadat 'n eenmalige of gestruktureerde (met 'n inskrywing) betaling gemaak is, verkry. Dikwels verkry mens 'n ekstrak, voorbeeld, of inleiding van 'n artikel (inligting), maar moet daar 'n betaling gemaak word alvorens die volledige artikel of dokument gelees kan word.[1][2]
Baie joernalistieke en rubriekgedrewe- media asook wetenskaplike tydskrifte word by wyse van dié model berdyf ten einde seker te maak dat lesers betaal vir die redaksionele uitset. Die aanlynweergawes van o.a. die NRC Handelsblad, de Volkskrant en Trouw koerante maak gebruik van betaalmure. Alternatiewe sakemodelle om inkomste te versamel, sluit reklame en skenkings in.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Tom Felle (4 Maart 2016). "Are paywalls saving journalism?". City, University of London (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 April 2020. Besoek op 3 Mei 2017.
- ↑ Joseph Lichterman (20 Julie 2016). "Here are 6 reasons why newspapers have dropped their paywalls". NiemanLab (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2019. Besoek op 3 Mei 2017.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Notas[wysig | wysig bron]
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal. |
