Brons

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Bronsmedalje.

Brons is 'n legering van koper met tin en ander metale. Die legering het 'n groengeel kleur, maar deur korrosie ontstaan daar dikwels 'n duidelike groen oksiedlaag op die oppervlak.

Brons word gebruik om beelde en ander vorme te giet, asook vir die vervaardiging van onderdele wat in die ingenieurswese gebruik word. Voorbeelde hiervan is: ratte, kleppe, klokke, kanonlope, elektriese komponente, ens.

Die hoofkategorieë van brons is:

  • Aluminiumbrons;
  • Loodbrons;
  • Tinbrons en
  • Silikoonbrons.

Brons is die eerste allooi wat deur mense gebruik is. Die eerste volk wat brons gebruik het was die Egiptenare, ongeveer 3500 jaar v.C. Die tydperk word derhalwe die Brons-era genoem.

Tradisioneel word brons gesien as die derde belangrikste eremetaal: 'n Bronsmedalje word aan die persoon wat 'n derde plek in 'n wedstryd behaal het toegeken.

Galery[wysig | wysig bron]