Gaan na inhoud

Burgerlugvaartowerheid

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Burgerlugvaartowerheid (BLO) is 'n nasionale of supranasionale statutêre owerheid wat toesig hou oor die regulering van burgerlugvaart, insluitend die instandhouding van 'n vliegtuigregister.

Voorbeeld van 'n moderne vliegtuig

As gevolg van die inherente gevare in die gebruik van vliegvoertuie, reguleer nasionale lugvaartowerhede tipies die volgende kritieke aspekte van vliegtuie se lugwaardigheid en hul werking:

  • ontwerp van vliegtuie, enjins, lugtoerusting en grondgebaseerde toerusting wat vlugveiligheid beïnvloed
  • voorwaardes vir vervaardiging en toetsing van vliegtuie en toerusting
  • onderhoud van vliegtuie en toerusting
  • bedryf van vliegtuie en toerusting
  • lisensiëring van vlieëniers, lugverkeerbeheerders, vlugversenders en instandhoudingsingenieurs
  • lisensiëring van lughawens en navigasiehulpmiddels
  • standaarde vir lugverkeerbeheer.
Vlieëniers wat 'n Boeing 777 land.

Afhangende van die regstelsel van die jurisdiksie, sal 'n BLO sy bevoegdhede ontleen aan 'n wet van die parlement (soos die Burgerlike of Federale Lugvaartwet), en is dan bemagtig om regulasies binne die perke van die wet te maak. Dit laat toe dat tegniese aspekte van lugwaardigheid deur vakkundiges hanteer word en nie politici nie.[1][2]

'n BLO kan ook betrokke wees by die ondersoek van vliegtuigongelukke, hoewel dit in baie gevalle aan 'n aparte liggaam oorgelaat word (soos die Australiese Vervoerveiligheidsburo (ATSB) in Australië of die Nasionale Vervoerveiligheidsraad (NTSB) in die Verenigde State), om onafhanklike hersiening van regulatoriese toesig moontlik te maak.[3]

'n BLO sal die beheer van lugverkeer reguleer, maar 'n aparte agentskap sal oor die algemeen die lugverkeerbeheerfunksies uitvoer.

In sommige lande mag 'n BLO lughawens bou en bedryf, insluitend nie-lugkantbedrywighede soos passasiersterminale; die Burgerlugvaartowerheid van Nepal en die Burgerlugvaartowerheid van die Filippyne is voorbeelde van sulke owerhede. In ander lande kan private maatskappye of plaaslike regeringsowerhede individuele lughawens besit en bedryf.

Burgerlugvaartowerhede reguleer nie militêre lugvaart nie. Militêre lugvaart sal tipies 'n heeltemal aparte personeellisensiestelsel hê. In die Verenigde Koninkryk word militêre lugvaart deur die Militêre Lugvaartowerheid gereguleer.

Die Internasionale Burgerlugvaartorganisasie (ICAO) verwys na burgerlugvaartowerhede as Nasionale Lugwaardigheidsowerhede (NAA), veral wanneer daar na 'n owerheid in sy hoedanigheid as 'n lugwaardigheidsowerheid verwys word; of soms as Nasionale Lugvaartowerhede (ook NAA).[4][5][6] EASA verwys na hulle as Nasionale Lugvaartowerhede.[7]

Lys van burgerlugvaartowerhede

[wysig | wysig bron]

Vir 'n volledige lys van nasionale en supra-nasionale burgerlugvaartowerhede, verwys na die artikel op die Engelse Wikipedia.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Australian Civil Aviation Act, 1988". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Augustus 2006. Besoek op 2 Januarie 2010.
  2. Federal Aviation Act of 1958, Embry-Riddle Aeronautical University Library
  3. "About the Australian Transport Safety Bureau (ATSB)". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Januarie 2010. Besoek op 2 Januarie 2010.
  4. "The Postal History of ICAO". applications.icao.int. Besoek op 25 Februarie 2023.
  5. "Performance-based Navigation (PBN) Manual. Doc 9613 AN/937. Third Edition — 2008" (PDF). ICAO. Besoek op 25 Februarie 2023.
  6. "ICAO Doc 10075" (PDF). Besoek op 25 Februarie 2023.
  7. "Drone incident management at airports" (PDF). EASA. Besoek op 25 Februarie 2023.