Deeltjiehorison
Voorkoms
Die deeltjiehorison (ook genoem die kosmologiese horison of die kosmiese lighorison) is die maksimum afstand waarvandaan die lig van deeltjies na die waarnemer toe kon beweeg het tydens die bestaan van die heelal. Baie soos die horison op aarde verteenwoordig dit die grens tussen die waarneembare en onwaarneembare streke van die heelal,[1] en daarom definieer sy afstand in die huidige epog die grootte van die waarneembare heelal.[2]
Vanweë die uitdying van die heelal is dit nie bloot die ouderdom van die heelal maal die ligsnelheid (sowat 13,8 miljard ligjare) nie, maar eerder die ligsnelheid maal die konforme tyd. Die bestaan, eienskappe en belangrikheid van ’n kosmologiese horison hang af van die spesifieke kosmologiese model.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Edward Robert Harrison (2000). Cosmology: the science of the universe. Cambridge University Press. pp. 447–. ISBN 978-0-521-66148-5. Besoek op 1 Mei 2011.
- ↑ Andrew R. Liddle; David Hilary Lyth (13 April 2000). Cosmological inflation and large-scale structure. Cambridge University Press. pp. 24–. ISBN 978-0-521-57598-0. Besoek op 1 Mei 2011.
Skakels
[wysig | wysig bron]- Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.