Dingir

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Dingir (gewoonlik getranslitereer as DIĜIR, uitspraak /diŋir/) is ’n wigskrifteken wat gewoonlik ’n godheid aandui, hoewel dit ook ander, verwante betekenisse kan hê. As ’n bepaler word dit nie uitgespreek nie, en dit word gewoonlik getranslitereer as ’n boskrif-"D", soos in DInanna. Generies kan dingir vertaal word as "god" of "godin".[1]

In die Sumeriese wigskrif staan die teken DIĜIR op sy eie vir die Sumeriese woord an ("lug" of "hemel"),[2] maar dit kan ook ’n ideogram wees vir An ("god"), die oppergod van die Sumeriese panteon. Die meervoud is onder meer DIĜIR-DIĜIR .

In die Assiriese wigskrif kan AN of DIĜIR óf 'n ideogram vir "godheid" (ilum) wees óf die lettergrepe an of il óf die voorvoegsel ìl- (om 'n god of godin aan te dui).

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Edzard, Dietz Otto (2003). Sumerian Grammar. Handbook of Oriental Studies. Vol. 71. Atlanta: Society of Biblical Literature. ISBN 1-58983-252-3.
  2. Hayes, John L. (2000). A Manual of Sumerian Grammar and Texts. Aids and Research Tools in Ancient Near Eastern Studies (2de hersiene uitg. uitg.). Malibu: Undena Publications.