Dogville
Dogville | |
---|---|
Regisseur | Lars von Trier |
Produksieleier | Vibeke Windeløv |
Draaiboek | Lars von Trier |
Verteller | John Hurt |
Met | Nicole Kidman Lauren Bacall Chloë Sevigny Paul Bettany Stellan Skarsgård Udo Kier James Caan Patricia Clarkson |
Kinematografie | Anthony Dod Mantle |
Redigeerder | Molly Marlene Stensgård |
Ateljee | Canal+ France 3 Cinéma |
Verspreider | Lions Gate Entertainment |
Uitgereik | Cannes Filmfees: 19 Mei 2003 21 Mei 2003 Verenigde Koninkryk 13 Februarie 2004 VSA: 29 Augustus 2003 (Telluride) 3 Oktober 2003 (NY FF) 26 Maart 2004 (beperk) |
Speeltyd | 178 min |
Land | Denemarke Swede Noorweë Finland Verenigde Koninkryk Frankryk Duitsland Nederland |
Taal | Engels |
Begroting | VS$ 10 miljoen |
Bruto wins | $16,680,836 |
Opgevolg deur | Manderlay |
IMDb-profiel |
Dogville is 'n film uit 2003 van die Deense regisseur Lars von Trier.
Die verteller (John Hurt) vertel die verhaal van die klein, arm dorpie en sy inwoners. Op 'n dag kom die jong vrou Grace (Nicole Kidman) daar aan. Sy is op vlug van misdadigers ('gangsters'), en gegrond op die inisiatief van die jong dorpsfilosoof Tom Edison (Paul Bettany) besluit die nukkige dorpsbewoners om haar tog onderdak te neem. Namate die tyd aanstap begin die inwoners egter meer en meer eis vir hulle gasvryheid.
Volgens enkele, maar nie alle, karakteristieke Dogma-reëls, word die rolprent ook gekenmerk deur die ontbreking van geboue. Die hele film speel homself af in die dorpie Dogville (sogenaamd in die Rotsgebergte, in die jare '30 van die vorige eeu), dit word uitgebeeld deur 'n plat verhoogstel waarop die huise aangedui word deur wit strepe op die grond. Die name van die bewoners word dan ook op die grond geskryf. Tydens die verskillende tonele sien mens ook in die agtergrond die ander dorpsbewoners in hulle 'huise' rustig hulle gang gaan. Von Trier maak egter slegs eenmaal spesifiek gebruik van die 'deursigtigheid' van die dorp: tydens 'n verkragtingstoneel zoom die kamera uit en sien mens op die voorgrond dorpsgenote wat niksvermoedend hulle ding doen.
Soos baie van Von Triers se mees onlangse films (oa. Dancer In The Dark, Breaking The Waves) bevat die film die motief van 'n gekwelde, ongelukkige vrou.
Die film se eerste vertoning was by die Cannes filmfees in 2003.