Dokter

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Dokter ondersoek 'n babatjie.

'n Dokter of geneesheer (Latyn: medicus) is 'n persoon wat gekwalifiseer is om geneeskunde te beoefen. Dokters kan hul praktyk fokus op sekere siektetoestande, tipes pasiënte en metodes van behandeling, bekend as spesialiteite, of hulle kan verantwoordelikheid aanvaar vir die voorsiening van omvattende mediese sorg aan individue, gesinne en gemeenskappe, bekend as 'n algemene praktisyn.[1]

Beide die rol van die dokter en die betekenis van die woord self wissel oor die hele wêreld. Grade en ander kwalifikasies wissel wyd, maar daar is 'n paar algemene elemente, soos mediese-etiek wat vereis dat dokters oorweging, deernis en welwillendheid vir hul pasiënte wys.

Daarteenoor is 'n kwaksalwer iemand wat die geneeskuns sonder bevoegdheid toepas, nuttelose middels gebruik of medisyne verkoop wat volgens hom elke moontlike siekte genees.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. World Health Organization: Classifying health workers. Geneva, 2010.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]