Douwleen Bredenhann

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Douwleen Bredenhann is ’n Afrikaanse skrywer.


Lewe en werk[wysig | wysig bron]

Douwleen Bredenhann is op 19 September 1954 in Windhoek in die destydse Suidwes-Afrika gebore as die tweede jongste van Jurie en Rosaal se vier dogters. Haar pa werk in die versekeringsbedryf en word dikwels verplaas, wat beteken dat sy eerstehands weet hoe dit voel om altyd die nuwe kind in die klas en skool te wees. Sy gaan skool in Port Elizabeth, Windhoek, Kimberley en Kuruman. Die Fourie ouers en dogters blink almal uit in sport, en Douwleen spesifiek in atletiek, tennis en netbal. Op vierjarige ouderdom ontdek haar ouers toevallig dat sy 'n uitsonderlike aanleg vir musiek het toe sy op die klavier in hul huurwoonstel die wysie van "Never on a Sunday" spontaan en foutloos op gehoor begin speel. Vele suksesvolle musiekeksamens het later gevolg, maar haar eerste klavierliefde bly steeds die musiek wat sy op gehoor speel. Sy is kunstig en neem in Windhoek privaat kunsklasse by Christine Marais. Ná skool studeer sy vir ’n jaar kuns in Pretoria en behaal in 1976 'n B.A.-graad in Politieke Wetenskap en Openbare Administrasie aan die Universiteit van Stellenbosch.

Sy is getroud met Steph, 'n siviele ingenieur wat in padoppervlaktes spesialiseer. Hulle het tans twee dogters, Stephanie en Rosanne, nadat hul oudste dogter, Liesl, ’n maand voor haar negende verjaarsdag in 1988 vermoor word in die agtertuin van hul huis in Kimberley. Die moordenaar is 'n sestienjarige seun van die buurt. Hierdie verpletterende tragedie verander hul lewens vir altyd, en hul moet die pad begin loop van treurende ouers wat hul kind op een van die wreedste maniere denkbaar verloor het. Die gesin verhuis in 1992 na die Strand. In 2012 ontdek Douwleen die wonder van fotografie en begin om haar daarop toe te lê.

Skryfwerk[wysig | wysig bron]

Sy begin skryf om die trauma van die moord op haar dogter Liesl te verwerk, al is dit meer as twintig jaar na hierdie gebeurtenis. “’n Hemelhoë hekkie[1] is ’n vertelling van die emosionele stryd wat sy moes voer na hierdie wrede gebeurtenis. Die boek is ook in Engels uitgegee onder die titel “Living without Liesl”. “’n Hemelhoë hekkie” is op 2011 se kortlys vir 'n SALA (South African Literary Awards) toekenning. In 2011 publiseer Human & Rosseau haar roman, “Bloedwater, [2] waarvan die titel afgelei is van die spreekwoordelike "bloed is dikker as water." ’n Familie word deur trauma uitmekaar gedryf. Adriana Coetzer staan op troue met Woudstra Bosman, maar 'n bom bars toe hy verlei word deur Adriana se jonger suster, sy swanger word en die troue afgestel word. Adriana emigreer dan na Nederland. Ná dekades bel Woudstra haar met 'n vreemde versoek. Die krisis onderliggend aan hierdie versoek word deur middel van beide Adriana en Woudstra as ’n derdepersoonverteller weergegee, sodat die inhoud veral gemik is op die innerlike bewussyn van hierdie twee hoofkarakters. “Bloedwater” is in 2012 op die kortlys vir die toekenning van die ATKV-prys vir liefdesromans. Sy skryf ook gedigte en sestien van haar Bybel-limerieke is publiseer in “Gesinsomnibus” saamgestel deur Maretha Maartens vir J.P. van der Walt Uitgewers in 1999. Douwleen lewer bydraes vir verskeie saamgestelde kortverhaalbundels.

Publikasies[wysig | wysig bron]

Jaar Publikasies
2010 ’n Hemelhoë hekkie
2011 Bloedwater

Bronnelys[wysig | wysig bron]

Tydskrifte en koerante[wysig | wysig bron]

  • Bredenhann, Douwleen “…hier gaat jy al weer vol hoop” “Rapport” 2 Junie 2013
  • La Vita, Murray “’n Nuwe stem vir ons liefste Liesl” Beeld” 5 Mei 2010

 Internet[wysig | wysig bron]

Resensies[wysig | wysig bron]

  1. Rust, Riette “Rapport” 2 Mei 2010
  2. Smith, Francois “Beeld” 24 Oktober 2011